| 009 | En de knappe postbode [Chad Michael Murray]

| Wat vooraf ging |
De vaatwasser piept en we zetten alles op hun plek. Lau wist alles staan.
'Nouja, dan ga ik maar zeker?'
'Veel is er niet te doen hé nu Malika boven zit.' stak ze me door.
'Ik ga nog even gedag zeggen aan haar deur.' zei ik.
Ik liep naar boven en zag meteen haar deur. Haar naam stond erop met een felle kleur.
Ik klop op de deur maar ik krijg geen antwoord. Dus ga ik op mijn eigen risico naar binnen.
Ze ligt heerlijk en mooi te slapen. Wat is ze schattig.
Ik besluit dan maar te gaan.
'Anne-Laura ik ben weg. Ik kreeg geen antwoord, doei?'
Zonder te wachten op een antwoord ging ik naar de deur.
Opende hem, ging erdoor heen, en sloot hem achter me.

| MALIKA’S POV |
Ik was inslaap gevallen en ik heb Lau niet meer horen kloppen op mijn deur.
Maar plots hoorde ik geklop en de deur opengaan.
Het was Lau niet want anders zou ze me wel wakker gemaakt hebben.
Was het dan Chad? Ik hoorde de deur weer dicht gaan. Ik draaide me nog een keer en viel nu in een diepe vaste slaap.

De volgende ochtend word ik gewekt door mijn liefste hondje styby.
Hij likt mijn hele gezicht vol tot dat ik echt wakker ben.
Samen gaan we Lau gaan oproepen.
‘Styby lik ze hoor, je mag, komaan toe nou.’ Fluisterde ik in mijn hondje zijn oortje.
Opeens werd de stilte verstoort door hele luide gil. Die van Lau dus.
‘Malikaaaaa!’
Ik maakte dak ik snel weg was voor ze me vindt.

Ik besloot het ontbijt al te zetten.
Maar eerst naar de bakker om koffiekoeken.
Dat vindt ze lekker, ik moet haar toch verwennen zeker?
Ik zet de tafel, pers vers fruitsap.
Ze komt beneden en haar mond viel open.
'Wat? Hoe? Waarom?' kon ze enkel uitbrengen
'Euh wat, dat zijn koffiekoeken. Hoe, van de bakker. En waarom, omdat je morgen weg gaat.' Het laatste kwam er een beetje triest uit.
Ze hoorde het en kwam naar me toe.
'Tou nou, niet wenen, het is het niet waard, we hebben nog een hele dag voor de boeg!' zei ze.
'Maar wat gaan we doen?' vroeg ik.
'Ik zag gisteren wel op internet dat ze aan de kust surflessen geven, en aangezien jij je rijbewijs hebt kan je er perfect heen rijden ' gaf ze als een hint.
'Ik weet het niet goed hoor.. Surfen? Ben je nu echt doodserieus?'
'Jup helemaal. Toe nou? Ik wil het kunnen ! Jij niet dan?'
'Jawel hoor, maar..'
'niks te maar, we gaan.' beslist ze

Na het ontbijt maken we onze tassen;
- geld voor de lessen
- fototoestel
- handdoeken
- bikini van Malika
- bikini van Lau

Ik start de auto en vertrekken naar het strand.
Onderweg zat Lau foto's te trekken van buiten, van haar, van mij, van ons beiden.
We zongen ook mee met de radio en het was niet aan te horen :p
Alle mensen dat ons passeerde keken ons raar aan.
Nog een paar kilometer moesten we nog doen en dan hadden we Knokke-Heist bereikt.
Daar aangekomen gaan we eerst iets eten, het is inmiddels al smiddags.
Ik bestel me een pizza en Lau macaroni met kaas en hesp.
Na dat gegeten te hebben gaan we te voet naar het strand.
Het zijn een paar straten dat we moeten uitstappen voordat we het strand bereikt hebben.

We zagen een paar wegwijzers staan richting de cabine voor de surflessen.
We volgen ze en komen bij een geel, bruinachtig hutje waar veel surfplanken en dergelijke te huur staan.
We staan er een beetje onwennig omdat niemand in het hutje staat.
'Zouden er wel nog surflessen zijn Lau?' vraag ik.
'Volgens dat ik heb gelezen op de site wel hoor.' antwoordde ze snel.
Er kwam ineens iemand naar ons toe gelopen.
Het is een knappe jongeman.
'Hopelijk geeft hij ons les' fluisterde Lau.

'Hallo ik ben Robert, kan ik jullie met iets helpen?' vroeg de jongeman.
'Euh..' zei Lau onder de indruk
'Ze bedoelt dat we surfles willen vandaag.' Vulde ik aan.
'Ow, dan zijn jullie aan het juiste adres - Buckley's Paradise -' zei hij.
'Nouja wat, waar, wanneer, hoe, door wie?' vroeg ik.
Ik wou zo snel mogelijk op mijn plank staan !
'Daar kan je omkleden, je krijgt les van mij, en het is op voorhand te betalen zodat ik je surfplanken al kan opzij houden.'
'Oke dan gaan we ons even omkleden he Malika' zei Lau opgewekt omdat ze te horen had gekregen dat we les kregen van hem !

Lau ging haar al gaan klaarmaken terwijl ik betaal.
Daarna maak ik me ook klaar.
Ik sukkel een beetje met het slotje van mijn bikini maar het lukt toch na een tijdje.
Nouja wat wil je als je een nieuwe bikini hebt gekocht voor deze zomer?
Ik kwam uit het hokje en zag Lau al hevig praten met die ene Robert.
Hij had al surfplanken bij zich.
We gaan richting de kust om de basiskneepjes te leren.
Nu we die reeds geleert hebben gaan we ze oefenen in het water.

Dit is niet zonder vallen en terug opstaan.
'Kom op, peddelen, peddelen dames!' beveelt Robert ons.
'Kom Lau, we gaan hem eens laten zien wat we kunnen' zei ik.
'Dat zal niet veel zijn denk ik' zei ze.
'Nu rechtstaan!' Riep Robert.