032. What makes you beautiful

Soundtrack.

Ik word wakker van iemand die op mijn bed gaat zitten. Langzaam open ik mijn ogen en kijk in een gezicht dat ik al tijden niet meer heb gezien. Het is Liam. Hij glimlach zwakjes naar me. ‘Goedemorgen schone slaapster’ mompelt hij dan. ‘Hoi’ is het enige wat ik weet uit te brengen. Het is zo vreemd om hem weer in het echt te zien. Ik heb hem zo gemist. Hij glimlacht opnieuw en staat dan op. ‘Ik laat je even alleen om je klaar te maken’ zegt hij dan. Ik kan niets anders doen dan knikken. Hij aait over mijn hoofd en loopt dan weg. Ik zucht heel diep en sluit even mijn ogen. Ik wist dat hij vandaag zou komen maar nu hij zo opeens voor me staat is alles toch weer heel anders. Mijn hart slaat in mijn keel en de vlinders zijn weer allemaal terug in mijn buik. Ik heb hem meer gemist dan dat ik had verwacht. Ik ga rechtop zitten en kijk om me heen. Daarna kom ik toch maar mijn bed uit. Ik sta voor de kast en weet niet wat ik aanmoet doen. Ik wil er mooi uitzien maar ook niet dat het opvalt. Ik pak Zayn zijn baseball jack en trek die aan met een simpel shirtje en jeans. Ik kleed me snel om en haal dan een borstel door mijn lange haar. Het zit volledig in de klitten. Dat Liam er niet gillend vandoor is gegaan toen hij me vanochtend zag. Ik leek meer op een levende dode dan op een mens. Ik giechel bij die gedachte en breng dan een laagje foundation en mascara aan. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Het moet er maar mee door. Ik wil Liam ook niet uren met mijn moeder alleen laten. Dan gaat ze vast allerlei dingen vertellen waarvoor ik me zal gaan schamen. Waarschijnlijk is mijn vader al op zijn werk dus hij zal niet aanwezig zijn om me te redden van genante verhalen. Ik zucht eens diep. Ik weet niet wat ik tegen Liam moet gaan zeggen. Ik ben bang dat hij me eigenlijk niet eens wilt zien maar dat mijn moeder hem heeft overgehaald met zielige verhaaltjes over me. Het ging best goed vond ik zelf, maar daar dacht zij heel anders over. Ik haal een hand door mijn haar en het valt nu een stuk beter. Ik haal diep adem en loop dan langzaam de trap af.

Ik open de deur naar de woonkamer en meteen zijn twee paar ogen op me gericht. ‘Wil je een kopje thee?’ vraagt mijn moeder meteen. Ze knikt zelf en ik knik dan ook maar. Ze glimlacht en loopt langs me heen. Ik loop langzaam naar de bank en ga tegenover Liam zitten. Een ongemakkelijke stilte valt. ‘Ik zie dat je Zayn zijn jack draagt’ zegt Liam dan stilletjes. ‘Hij zit fijn’ mompel ik dan terwijl ik naar mijn voeten kijk. Ik weet niet eens meer wat ik tegen hem moet zeggen of hoe ik me moet gedragen in zijn bijzijn. Alles is zo anders en voelt bijna niet meer vertrouwd aan. Ik wil dat alles anders zou zijn, maar mijn leven is nou eenmaal zo. ‘Het spijt me echt’ fluistert hij dan. Ik kijk op en knik dan. Ik weet niet wat ik moet zeggen dus doe ik niets anders dan knikken. ‘Ik mis je’ floep ik er dan uit. Verlegen kijk ik op en zie een enorme grijns op Liam zijn gezicht verschijnen. Blijkbaar hoef ik me niet te schamen voor mijn plotselinge uitspraak. ‘Ik mis jou ook’ zegt hij dan zacht. Ik kijk op en staar hem in zijn ogen. Hij zit tegenover me op de andere bank anders had ik hem nu om zijn nek gevlogen. Mijn moeder duurt heel lang met de thee maar dat doet ze express om mij en Liam wat meer tijd alleen te gunnen. Ze wilt echt dat we weer samen komen anders had ze dat nooit gedaan met haar nieuwsgierige karakter. ‘Dus’ zegt Liam dan naar een korte stilte. Ik kijk hem met een voorzichtige glimlach aan. Hij staat op en loopt dan rustig naar me toe. Hij gaat naast me zitten en slaat dan voorzichtig zijn armen om me heen alsof hij bang is dat ik hem weg zal duwen. Ik doe juist het tegenovergestelde. Ik trek hem dichter naar me toe. Ik heb alles aan hem gemist. Zijn geur, zijn lach, gewoonweg alles. ‘Betekend dit dat we nu echt terug samen zijn?’ vraagt hij dan zachtjes. ‘Als jij me vraagt wel ja’ grinnik ik eigenwijs. Hij lacht zachtjes mee en kust me op mijn wang. ‘Wil je mijn vriendin zijn, Alica?’ vraagt hij dan. Ik kijk hem denkend aan en ik zie een geschrokken blik op zijn gezicht verschijnen. ‘Ja’ zeg ik dan vrolijkt. Een glinstering verschijnt in zijn ogen. Hij buigt zich voorover en dan voel ik de lippen die ik zo lang heb gemist weer op de mijne.