029. nothing compares

Soundtrack.

Zayn zijn gezicht lijkt steeds dichter bij het mijne te komen. En ik wil mijn hoofd niet eens terugtrekken als zijn lippen langs de mijne gaan. ‘Alica!’ schreeuwt Justin. Ik trek me terug van Zayn en kijk hem met grote ogen aan. Hij kijkt me woedend aan. Ik snap niet dat hij zo boos ik dat ik bijna met Zayn zoen. Hij vindt ze allebei toch niet aardig. Net zo min als hij mij aardig vindt. Hij loopt met grote passen op me af en nu valt me pas op dat hij iets in zijn hand heeft. Iets wat hij nooit had mogen vinden. Het bandje. Hij knijpt ontzettend hard in het bandje waardoor het in kleine stukjes op de grond valt. Hij maakt me bang met zijn gedrag op dit moment. Zayn schuift een eindje van me vandaan en kijkt me angstig aan. ‘Justin doe eens rustig’ mompel ik dan als ik zijn woedende gezicht zie. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien. Hij ziet eruit alsof hij ieder moment uit elkaar kan barsten, net zoals de hulk. ‘Rustig’ briest hij. De tranen rollen over mijn wangen. ‘Je bent gewoon een leugenaar, Alica’ zegt hij. Hij spuugt de woorden uit. ‘Waar is Drew?’ vraagt Zayn dan. ‘Die is aan het huilen’ zegt Justin waarna hij armen over elkaar slaat. ‘Ik kan het uitleggen’ begin ik. Zayn kijkt me verontschuldigend aan en loopt dan weg. Laat me maar alleen met iemand die me ieder moment dood kan gaan slaan. Ik trek mijn benen op en kijk Justin angstig aan. ‘Je bent bang voor je beste vriend’ briest hij. Ik schud mijn hoofd. ‘We willen je nooit meer zien’ zegt hij dan. Mijn mond zakt open en de tranen beginnen over mijn wangen te lopen. ‘Laat me het uitleggen’ smeek ik hem. Hij draait zich om en begint weg te lopen. Ik ren achter hem aan en grijp zijn pols vast. Hij trekt zich los en kijkt me vol haat aan. ‘Ga weg, Alica en kom nooit meer terug’ zegt hij dan kalm. De tranen die over mijn wangen rolden rollen nu nog harder. Justin draait zich om en loopt dan weg. Ik laat mezelf op mijn bunk zakken en sla mijn handen voor mijn gezicht. Mijn schouders beginnen steeds harder te schokken en mijn gesnik wordt steeds minder gecontroleerd. Mijn zorgvuldig opgebouwde leven is nu boem in elkaar gestort alsof het niets was.

Zuchtend sta ik van mijn bed op en veeg de tranen van mijn gezicht af. Liam bedriegt me, Justin wilt me hier niet hebben en ik maak Drew aan het huilen. Dus wat doe ik hier nog. Ik trek mijn koffer onder mijn bed vandaan en begin mijn spullen verder in te pakken. Ondertussen rollen de tranen over mijn gezicht. Ik pak mijn mobiel en bel een taxi om me naar het vliegveld te brengen. Ik wil hier geen seconde langer blijven als ik toch niet gewenst ben. Ik klap mijn koffer dicht. Mijn taxi zal over tien minuten arriveren. Ik twijfel nog even of ik afscheid van Zayn zal nemen maar besluit dan om gewoon te gaan. Ik pak mijn koffer en loop de bus uit. Gelukkig is er helemaal niemand dus kunnen er ook geen rare vragen op me afgevuurd worden. Ik ga mijn oude leventje weer oppakken alleen dan zonder mijn twee beste vrienden en een rare ervaring rijker. Ik zucht diep als ik de taxi aan zie komen rijden. Hij stopt voor me. Ik leg meteen mijn koffer achterin en stap dan in de taxi. Ik moet hier zo snel mogelijk weg. ‘Naar het vliegveld’ mompel ik dan. De man zucht eens diep maar rijdt dan toch weg. Ik voel de tranen achter mijn ogen branden maar negeer het. Ik zie de bekende krullen van Harry maar hij lijkt niet door te hebben dat ik in de taxi zit. Gelukkig hoef ik niemand iets uit te leggen en kan ik er gewoon vandoor gaan. Ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en zet hem dan uit. Ik hoef ook niet door iemand gebeld of ge-sms’t te worden voorlopig. Geen idee wie mijn nummer heeft daar maar ik moet denken. De tranen branden achter mijn ogen en de chauffeur kijkt naar me. ‘U weet zeker dat u naar het vliegveld wilt’ zegt hij dan. Zijn stem klinkt toch nog enigszins bezorgt. Ik knik en staar dan uit het raam. De omgeving schiet voorbij. In deze taxi merk ik goed dat ik verwijder raak van het punt van opstappen. In de bus merkte ik het niet. Zouden ze al gemerkt hebben dat ik weg ben? Ik vraag me af of ze het zouden vieren en hoe Liam er op reageerde. Ik leg mijn hoofd tegen de ruit en sluit mijn ogen. Op weg terug naar huis.