Hoofdstuk 11

"

*Zsofi POV*

Langzaam word ik wakker. Auw mn hoofd! denk ik terwijl er een pijnscheut door mn hoofd schiet. Ik probeer voorzichtig te gaan zitten. het lukt. Ik kijk om me heen. Ik lig in een witte kamer. er staan nog 4 andere bedden war Chaz, Ryan Joyce en Remy opliggen. Aaaawh.. wat slaapt Remy toch schattig. Wacht, Dacht ik dat nou echt?! omg ik vind hem leuk! denk ik. Ik kijk op de klok die aan de muur hangt. 8 uur. Ik besluit om nog even mn ogen dicht te doen. langzaam val ik weer in slaap. Ik word wakker van iemand die mn hand vastpak. Ik zie dat Remy mn hand vastpakt. Ik kijk hem aan en glimlach. "heeyy."zeg ik zachtjes tegen iedereen. "heey." antwoorden ze terug. Dan komt de dokter binnen. "Ah, ik zie dat je wakker bent!"zeg hij. Hij legt uit wat ik heb en zegt dan ik morgen naar huis kan. "maar ik wil niet naar huis!" schreeuw ik half. "ik wil terug naar kamp!" "eh.. ja dat bedoel ik."zegt hij en kijkt nerveus naar beneden. "OKEE" Zeg ik overdreven. en kijk uberblij. dan zie ik dat mn linkerarm in het gips zit. "ships!" roep ik. "nee, Gips." zegt Chaz droog. "nee, jaa, maar, mn linkerarm is int gips, maar ik ben linkshandig?!" zeg ik nu. "net als Justin Bieber en Niall Van one direction! " zeg ik nu trots. Dan komt er zuster binnen die zegt dan je andere naar het kamp kunnen. we nemen afscheid. Remy loopt als laatste weg. dan draait hij zich om, plant zn lippen op de mijne en loopt dan de andere achterna. Ik glimlach en denk "WHOOOP WHOOOP! YEAHH HIJ VIND ME OOK LEEUK!! WHOOOP WHOOOP!" ik ben moe dus ga ik nog een paar uur slapen. Ik word wakker als de zuster me avondeten geeft. Ik eet het langzaam op. Daarna kijk ik nog ff wat tv en dan ga ik weer slapen.

*Remy/Justin POV*

Ik loop de andere achterna om naar het kamp gebracht te worden. maar dan bedenk ik me. Ik loop terug, plant mijn lippen op die van haar en loop snel de andere achterna. Zo. Nou weet ze dat ik dr leuk vind. nu alleen nog vertellen dat ik DE Justin Bieber ben.. *Zucht* dat word nog leuk! Als we bij het kamp aankomen komt iedereen op ons aflopen vragen waar we waren. hoe we het hebben overleefd, hoe het met Zsofi is en andere onzinige vragen. Ik heb geen zin om vragen te beantwoorden dus loop ik naar mn hut en laat me op mn bed vallen. teminste..dat dacht ik. "BAM" auw.." mompel ik terwijl ik opsta van de grond en op bed ga liggen. alsnel voel ik dat ik indommel.

*volgede dag*

Ik word wakker. Ik zie dat ik op de dekens lig en mn kleren nog aanheb."Dude, kom laten we ontbijten." zegt Chaz. We lopen naar de eetzaal. Dan krijg ik een smsje.

Nu nog ff controle,
en dan misschien naar jullie,
mis jullie nu al,
geef hug aan de rest
XZsofi

Ik zeg het tegen de andere.
Ik sms terug hoelaat dat ongeveer is, maar krijg geen antwoord terug. Nu dus denk ik. we eten rustig ons ontbijt op. dan skaten we richtig skatebaan en skaten wat. Als we geen zin meer hebben om te skaten gaan we chillen in ons hutje. dan krijg ik smsje binnen.

Mag morgen misscien pas weer terug
Ze zeggen dat ik een zware hersenpudding heb..
heb ik helemaal niet!
godver niet blij zijn
mis jullie
misschien tot morgen
XxZsofi

"Ze mag morgen misschien pas weg. ze zijn te bezorgt om haar hersenpudding."zeg ik somber. "Remy, het komt wel goed." zegt Joyce. "noem me niet Remy..Zo heet ik niet."zeg ik. "Huh?!" zegt Joyce verbaast. "Ik kan niet meer liegen tegen je..Ik kwam naar dit kamp voor mn rust. gewoon even zonder fans. Ik trek de pruik van mn kop en kijk Joyce aan. Die kijkt me ongelovig terug. Ze trekt haar mond open en zegt:...


Oeeeh;p Mn eerste (keihard falende) Cliffhanger^^