Chapter seven.

Point of view Marie
Als ik mijn ogen terug open was alles gewoon normaal. De rode kleur op mijn muren, de berken houten meubelen die mijn kamer opvullen, de talloze foto's en posters verspreid over mijn kamer en het zonlicht dat door mijn gordijnen piepte. Ik ging langs de rand van mijn bed zitten en rekte me uit. Mijn gedachten gingen terug naar gisteren. Ik wist niet juist hoe ik het moest beschrijven, maar ik voelde een connectie tussen mij en Harry. Alsof we een klik hadden en voorbestemd waren. Maar dat kon ook mijn verbeelding zijn. Ik greep naar mijn gsm en zag dat ik nog een bericht had.

Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht. Blijkbaar was ik niet de enige die deze connectie voelde. Snel wierp ik nog een blik op de klok en sprong op.
De geur van vers gebakken broodjes vulde mijn neus. Heerlijk.
Even staarde ik twijfelend naar mijn gsm, zou ik hem al terug sturen? Of was dat nog te vroeg?
Uiteindelijk besloot ik gewoon een klein sms'je te sturen.

Goodmorning Sunshine
I fell asleep yesterday,
hope you can forgive me (?)
And hopefully I didn't wake you.
Xx

Tegen de tijd dat ik de keuken in liep was mijn bericht verzonden en mijn gsm netjes opgeborgen. "Goodmorning Mum," grinnikte ik vrolijk. Mijn moeder keek glimlachend op van haar krant en gebaarde naar de broodjes. "Breakfast is ready. I hope you are hungry." Ik knikte. "Where is Matt?" vroeg ik, doelend op mijn oudste broer. "I don't know. Your brother is a grown-up now. He can do whatever he wants," verzuchte mijn moeder. De vrolijke glimlach was direct van haar gezicht. "That isn't true. And you know that." Mijn moeder zag er opeens een paar jaar ouder uit.
"I don't wanne talk about it, okay? Now, Eat your breakfast." Wetend dat een verdere discussie er niet inzat, nam ik een grote hap van mijn broodje. Op dat moment kreeg ik een bericht binnen.



Een grote grijns verscheen op mijn lippen. "Put it away, Marie," zei mijn moeder streng. Ik zuchtte. "Wait one second." Mijn moeder schudde haar hoofd afkeurend en nam een slok van haar koffie.



Ik typte zo snel als ik kon onder moeders dwingende blik. Ik stopte mijn gsm weg en viel aan op mijn ontbijt. Het was echt heerlijk en om moeder te plezieren beantwoordde ik niet onmiddellijk het trillen van mijn gsm. We praatten over koetjes en kalfjes. Ze vertelde me over de dochter van de buurvrouw en de schoonzuster van de slager. Ik vertelde haar dan weer over Audrey en de kleren die ik gekocht had. Maar niets over Harry of de berichtjes die we stuurden. Na een halfuurtje werd ik gek van nieuwsgierigheid en ging van tafel met het excuus dat ik naar het toilet moest.
Opgelucht haalde ik adem. Eindelijk, vrijheid. Stilletjes grinnikte ik om mezelf en haalde mijn gsm naar boven.



Lachend las ik het bericht nogmaals door. Harry was lief en grappig. Ik vond hem leuk, besefte ik.



Ik wilde niet terug naar moeder. Haar roddels over de halve stad waren niet zo interessant als Harry. Ik moest onder haar uit zien te komen. "Mum? I'm going upstairs to get my clothes on. Alright?" riep ik door het hele huis heen. Ergens uit de verte hoorde ik instemmend gemompel. Ik was echt nieuwsgierig naar zijn antwoord. Ik rende de trap op en eens in mijn kamer aangekomen, plofte ik op bed neer. Het zachte waterbed liet me weer een beetje omhoog veren, maar daar trok ik me niet veel van aan. Mijn blik gleed over de meubels heen en bleven hangen bij mijn eeuwen oude computer. Het werd echt tijd voor een nieuwe, besloot ik. Een diepe zucht verliet mijn lippen, ik brandde van nieuwsgierigheid.
Niet veel later kreeg ik een sms terug.

Hard to say
You had blue eyes, bluer then the bluest sea.
And long blond hair.
And when you smiled, the world stopped spinning.
Xx

Ik lachte luid, wat een charmeur. In een vloeiende beweging rolde ik me op mijn buik en probeerde te bedenken wat ik terug kon schrijven.
Mijn vingers gleden over de toetsen, maar de woorden die ik had getypt verwijderde ik bijna even snel weer. Uiteindelijk besloot ik zijn opmerking te negeren.

Haha,
Blue eyes, long blond hair,
Audrey told you, hasn't she?
Xx

Het duurde een tijdje voordat hij reageerde en ik besloot me aan te kleden.
Mijn handen graaide in de zakken vol kleren, die Audrey en ik de dag ervoor hadden gekocht. Al snel had ik vast wat ik zocht.
Een prachtig perzik kleurig truitje dat precies de juiste plekken van mijn slanke lichaam accentueerde, gecombineerd met een simpele witte broek en licht roze hakken.
Die hakken had ik nodig met mijn meter 62.
Ik stond net voor de spiegel om mijn haar te doen toen mijn gsm aangaf dat er een bericht binnenkwam.



Ik zuchtte. Mijn blik gleed langs mijn spiegelbeeld. Wat moest ik hem nu vertellen? Zo speciaal was ik niet.



Ik wachtte geduldig op zijn antwoord terwijl ik neuriënd de borstel door mijn haar haalde. Ik had geluk met mijn prachtige haar. Ik hoefde mijn blonde lokken enkel te kammen en ze vielen perfect neer. Na mijn haar volgde mijn make-up.
Dit viel ook erg mee. Ik bracht een licht lijntje onder mijn ogen aan, deed wat mascara op en bracht wat lipglos op mijn lippen.