Foto bij a ranger/traitor 8

Nog even en dan wordt het echt spannend, beloofd! ;)

De dagen bij Erlan waren nogal eentonig. Het overgrote deel van de tijd deed Miko niets anders dan houtblokken voor het smidsvuur aanslepen. In zijn weinige vrije tijd was hij vooral bezig met het verwijderen van splinters uit zijn handen. Maar hij kreeg twee maal per dag te eten en een droge slaapplaats op zolder. De jager zou niets op hem aan te merken hebben als hij terugkwam uit het Noorden.
Miko rekte zich uit.. Gisteren had hij tot laat in de avond extra veel hout versleept en al zijn spieren deden pijn. Hoe lang zou het nog duren voor hij eindelijk aan deze slopende dagtaak gewend was? Zo als altijd was hij als eerste uit bed. Stilletjes om zijn meester niet te wekken daalde hij de zoldertrap af. Ondertussen kon hij dat al zonder het minste gekraak. Na snel een homp brood in zijn mond te hebben gestoken ging hij aan het werk. Zoals iedere morgen moest hij een nieuwe lading hout vanuit de voorraadsschuur achter bij het huis tot naast het smidsvuur slepen zodat Erlan onmiddellijk aan het werk kon gaan. Hij had al vier maal over en weer gelopen voor hij besefte dat er iets niet klopte. Het enige hout dat naast het vuur lag, was datgene wat hij er net had opgelegd. Toch had hij gisteravond daar nog een hele berg gemaakt toen het werk al gestaakt was. Waar waren die blokken plots naartoe? Het was uitgesloten dat Erlan daarna nog gewerkt was. Uit veiligheidsoverwegingen mochten er na zonsondergang geen vuren meer branden. Zelfs geen kaars. Als die zou omvallen terwijl de eigenaar sliep en een brand zou veroorzaken, zou dat rampzalige gevolgen hebben voor de haast volledig uit hout bestaande huizen in de hele stad. Miko had er geen verklaring voor, maar er zat niets anders op dan trouw zijn werk te doen terwijl zijn meester genoot van het voorrecht uit te kunnen slapen. Dat hij dan ook tot rond het middaguur deed . Daarna vertrok hij naar twee van zijn vrienden en gaf zijn knechtje de opdracht om het huis van onder tot boven schoon te schrobben, behalve de smidse daar mocht hij alleen komen voor hout en voor geen enkele andere redenen. Miko zuchtte en deed toen gehoorzaam wat hem gevraagd werd.

Reageer (3)

  • Tijgerbloed

    De slavendrijver!

    7 jaar geleden
  • likelove

    leuk geschreven !

    1 decennium geleden
  • katl1

    Waar is dat hout naartoe???
    Snel verder!!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen