65. Bad visiters

Ze werd een paar uur later naar beneden geroepen. Olette ademde heel diep in en uit en liep rustig de trap af. Haar ouders stonden in de hal met Bellatrix en Rodolphus van Detta, Lucius Malfidus, Theodoor en zijn vader. Hij wou perse altijd dat iedereen hem Noot noemde dus wist Olette niet wat zijn voornaam was. Ze keek Theodoor verbaasd aan maar liep toch verder de trap af. Ze ging naast haar ouders zijn. 'Hallo.' Ze gaf nooit de dooddoeners een hand, dat had ze 1 keer gedaan en dat liep niet zo goed af. Haar vader pakte haar bij haar schouders vast en kneep erin. Olette deed moeite om niet aan haar gezicht te laten zien dat het pijn deed. 'Zullen we dan naar binnen gaan?' Vroeg haar moeder. Bellatrix huppelde haast de kamer in en iedereen volgde. Olette wou ook gaan maar ze werd tegengehouden door haar vader die haar nog steeds vast hield. 'Je luistert naar wat we zeggen, en je bent eerlijk. Oké?' Ze knikte. Hij liet haar los en Olette liep ook de woonkamer in. Ze ontweek Theodoor's blik en ging naast haar moeder zitten. 'Willen jullie wat drinken?' 'Doe maar boterbier.' Zei Bellatrix met een grijns. Iedereen nam hetzelfde maar Theodoor nam als enige pompoensap. Zijn vader wou niet dat hij boterbier zou nemen. 'Geef je vader en mij maar een kopje thee.' Ze keek haar met een dwingende blik aan. Olette knikte en liep de woonkamer uit en ging de keuken in. Die blik betekende dat zij niks mocht. Dat vond ze niet erg. Ze wreef even over haar schouders en zette wat thee klaar.

'Dus jullie hebben nog niks verdachts gemerkt?' Vroeg Rodolphus. 'Zolang wij weten niet.' Zei haar vader. 'Pardon, waar is de wc?' Victoria, Olette's moeder, stond op. 'Volg mij maar Theodoor.' Theodoor stond ook op en liep net als haar de woonkamer uit. 'Onder de trap is de wc. Niet die, de andere.' Zei ze toen Theodoor de verkeerde deur nam. 'Sorry.' Victoria liep weer terug de woonkamer in. Theodoor checkt of er echt niemand meer op de gang was en ging opzoek naar de keuken.
Hij vond die al gauw en zag dat Olette bezig was met de boterbier in te schenken. 'Olette?' Ze schrok zich rot en liet bijna de fles vallen. 'Theodoor? Wat doe jij hier? Ga snel terug naar de woonkamer, alsjeblieft?' Hij schudde zijn hoofd. 'Ik wil weten wat jij hier doet. Jij was toch bij Blaise thuis samen met Draco?' Ze knikte. 'Was. Ik kreeg een brief dat ik naar huis moest dus ja... Ik ben gisteravond aangekomen. Wat doe jij hier?' Hij hield zijn schouders op. 'Mijn vader wou me mee hebben.' Ze knikte. 'Ga alsjeblieft naar de woonkamer.' Ze schonk verder in. 'Waarom?' Ze legde de fles op de tafel. 'Als mijn ouders door hebben dat jij met mij staat te kletsen krijg ik problemen.' Hij knikte. 'Wat voor problemen?' Ze zuchtte. 'Theodoor, alsjeblieft, niet nu.' Ze duwde hem de keuken uit en ging verder met inschenken. Theodoor keek verbaasd achterom maar liep zoals Olette vroeg wel gewoon terug naar de woonkamer.
Een paar minuten later kwam Olette de woonkamer in met een dienblad. 'Waarom duurde het zolang?' Vroeg haar moeder. 'Ik kon de boterbier niet vinden.' Zei ze. Ze gaf iedereen drinken die ze wouden en legde het dienblad op de tafel. Ze ging netje tussen haar ouders in zitten en keek naar haar handen. 'Dus, Olette was het toch?' Vroeg Bellatrix met een grijns. Ze knikte. 'Heb je het leuk gehad op school?' 'Meestal wel.' Zei ze. 'Nog vreemde dingen meegemaakt?' Ze knikte. 'Ik was voor de vakantie aagevallen door de Weeping Angels. Draco was er ook bij.' 'Weeping Angels?' Vroeg Lucius. Ze knikte. 'Dat zijn wezens die als je naar ze kijkt op beelden lijken, maar als je niet kijkt bewegen ze. Ze bewegen super snel, als je knippert ben je al dood. Als Draco en professor Sneep er niet waren was ik dood.' 'Ach, wat jammer.' Grinnikte Bellatrix. 'Ben je gewond geraakt?' Olette knikte. 'Laat eens zien!' Bellatrix stond vrolijk op van de bank. Olette rolde haar mouw op. 'Aahw... Is dat alles?' Ze schudde haar hoofd. Ze rolde ook haar broek op. 'Wat is dat voor een afdruk?' 'Ik ben gebeten.' Zei ze. 'Geweldig!' Ze rolde alles weer uit en ging weer naast haar ouders zitten. 'We moeten nu praten over grote mensen dingen. Gaan jullie maar boven spelen.' Zei Victoria. Olette knikte en stond op. 'Ze had het ook tegen jou Theodoor.' Zei Noot. Hij knikte en stond ook op. Ze liepen de woonkamer uit en Olette zuchtte van opluchting toen ze op de trap stond. 'Kom je? En niks over Denn zeggen alsjeblieft.' Hij knikte en ze liepen samen te trap op. Hij keek nog even de woonkamer in en zag dat Victoria een zuut gezicht trok.

Kudo? Reactie?