I'll never see him again

We blijven buiten staan tot ze uit de straat verdwenen zijn. Net voor ik de deur sluit lijkt het alsof ik nog Martin mijn naam hoor roepen maar de straat is leeg. Ik ga maar naar mijn kamer en laat Jim alleen beneden achter. Ik voel me zo eenzaam, zo zonder Martin. Ik neem de cd van Boys like girls en zet luid thunder op. Maar even later komt Jim mijn kamer binnenstormen en zet de cd af. "Hé zet dat terug aan!" beveel ik hem. "Nee, je maakt een drama, je ziet hun heus nog wel hoor." reageert hij geïriteerd. "Jij hebt een vriendin die je als het moet elke dag kan zien, ik heb niets meer. Mijn crush is weg en wie weet voor altijd!" roep ik boos. "Hij is weg maar niet dood, blaas je toch niet zo op!" roept hij boos terug. "BOEM! Oeps, teveel opgeblazen!" roep ik sarcastisch en loopt naar buiten de straat op. Ik zet me op het eerste bankje dat ik tegenkom neer en fluister "Tot nooit meer Martin" terwijl ik een traan weg pink.

We zijn twee weken verder en ik mis Martin echt heel erg. Ik heb werk gevonden en heb mijn kamer ondertussen vol gehangen met Boys like girls. Jim vertelde me gisteren dat hij een heleboel opdrachten heeft gekregen waarvan er enkele met Boys like girls zijn maar net op die momenten moet ik altijd naar mijn werk.

"Je hield echt van hem, hè?" Ik schrik op uit mijn gedachten door Jason. "Nog steeds, ik kan het nog steeds niet geloven dat ze weg zijn." Jason sluit me in zijn armen en geeft me een stevige knuffel. "Je hebt mij toch nog, ik ben toch ook leuk en knap?" grapt hij. "Jij zou Jason niet zijn moest je zo niet zijn" lach ik terug. "Ze komen in het nieuws over 5 minuten. Kom je meekijken?" vraagt hij. Ik knik en samen gaan we naar beneden. Tegen dat we de zender gevonden hebben begint het.
"De laatste 2 maand heeft Boys like girls frontman Martin Johnson veel meegemaakt. Laten we even een overzicht geven." begint de presentator terwijl er een heleboel foto's verschijnen. "Hier ziet u foto's van de eindopdracht van studenten van de hogeschool. Ze waren de eindopdracht van studenten fotografie, visagie, kapper en mode. Daarna hadden ze veel fotoshoots met twee van de studenten . De hele maand juni en juli vertoefden ze in het gezelschap van die 2 studenten en het afscheid was dan ook emotioneel. Outsiders vermoeden dat er meer aan de hand was dan vriendschap tussen het meisje en Martin. Dat vermoeden wordt bevestigd wanneer ze voor heel de winkelstraat riep dat het haar irriteert wanneer een meisje met hem flirt. Sinds ze weg zijn van die studenten zegt hij bij elk concert dat hij thunder voor een heel speciaal meisje zingt. Ziehier enkele beelden." vertelt de presentator verder. Terwijl hij alles vertelde zagen we foto's van alles waar ze foto's van hadden en uiteindelijk volgt er nog een fragment van een concert. "Dit is voor een heel speciaal meisje, we zeiden het refrein toen we moesten afscheid nemen. Wie weet is een afscheid voor altijd." hoorden we Martin zeggen waarna hij even moest slikken en dan begon hij te zingen. "Hijzelf wou niet in de studio komen praten, daarom nodigden we zijn bandleden John Keefe, Bryan Donahue en Paul Digiovanni uit." kondigt de presentator aan terwijl de jongens de studio binnenstappen. "Zo jongens, vertel eens, weten jullie waarom Martin weigerde te komen praten?" vraagt de presentator eens ze zitten. "Het ligt voor hem gevoelig erover te praten. Hij ziet haar echt graag maar kan door ons druk programma voor de rest van het jaar haar niet meer zien. Hij probeert het te aanvaarden maar dat gaat moeizaam en het zou het alleen maar moeilijker maken als hij er hier nog eens over komt praten." legt Paul uit. "Kwamen jullie goed overeen met de twee studenten?" ze lachen allemaal. "Tuurlijk, Jim en Taylor waren zeer gastvrij, grappig, vriendelijk en behandelden ons als gewone mensen. We kregen de privacy die we nodig hadden en deden praktisch alles met hen." antwoordt Bryan. "Maar Martin zag Taylor niet als een gewoon meisje." reageert de presentator. "Taylor is ook geen gewoon meisje, voor niemand van ons. Ze maakte voor ons eten, troostte ons op moeilijke momenten. Maar soms had zij het ook nodig getroost te worden, dat liet ze ook van ons toe. Ze is zelf ook heel gevoelig. Martin en Taylor hadden een band anders dan alle anderen. Niemand zal dat ooit begrijpen." neemt John het woord. "Zullen ze ooit samen zijn?" De jongens knikken overtuigd. "Ze zien elkaar veel te graag om elkaar zomaar te vergeten. Ze hebben het alleen nog niet aan elkaar vertelt." bevestigd Paul. "U ziet het dames en heren, Martin Johnson tot over zijn oren verliefd op een onbereibaar meisje." besluit de presentator. "Daar moeten we u toch even verbeteren want.." maar de stemmen sterven weg, de zendtijd is over. "Weet jij waar Boys like girls ergens wonen?" vraag ik aan Jason. Jason schudt zijn hoofd. "Ik weet dat ze van Boston zijn maar verder kan ik je niet helpen."