001 •
ongeveer een week voor het concert.
"Ga je mee wat drinken bij mij thuis?" Linde trok ongecontroleerd en met veel kabaal haar fiets uit het fietsenrek. "Jott, huiswerk komt vanavond wel." En ik grijnsde naar Linde. We dachten allebei hetzelfde, dat ging nooit af komen. Ik graaide naar m'n fietssleutel en fietste vervolgens achter Linde. "Ooh, je mag niet op het schoolplein fietsen" klonk een treiterige stem. Het was Erik, een of ander sukkeltje uit mijn klas. Echt een nolife aandachtstrekker. "Ga huilen bij de directeur dan" riep ik hem toe. "Wie weet heeft hij zin in sex, lekker op z'n bureau." Ik lachte, die Linde ook altijd met haar opmerkingen. Compleet uit de lucht gegrepen, ze sloegen werkelijk nergens op.
"Pfff, het is warm" pufte Linde. "Jaa, inderdaad" en ik ritste mijn jas op. Linde's haren wapperde door de wind. Linde was over het algemeen bestwel knap, iets waar ik vrij jaloers op was. Nu was ik ook niet lelijk dat wist ik ook wel. Maar toch. Ik moest mensen gewoon altijd beoordelen en was nogal jaloers van aard, zat blijkbaar in me. Linde had echt zo'n poppengezichtje, heel lief. Alleen schijn bedroog blijkbaar, en bij Linde nogal. Ze gaf soms (heel vaak eigenlijk) echt een grote mond. Het was meer om de rede dat ze van gezelschap heel erg druk en blij werd. Beetje hyper. Ik glimlachte, ik zat precies zo in elkaar. Ja, z'n was mijn twinnie. Mensen zagen ons ook vaak echt voor zussen aan. Vinden wij heel vlijend natuurlijk.
Onderweg kletsten we wat, zoals gewoonlijk, en een onderwerp wat we niet onbesproken konden laten - ookal hadden we het er al minstens miljoen keer over gehad - was het Justin Bieber concert. Het nog maar een weekje wachten ! We waren zenuwachtig niet normaal.
Bam! Ik kromp in elkaar bij de knal die Linde's fiets maakte toen ze haar fiets tegen het hek in haar voortuin neerknalde. Ze had een mooie witte omafiets, ik had dezelfde in het zwart, alleen ik was er zuinig op geweest en zij niet. Typisch Linde, altijd chaotisch en kon iets nooit heel lang heel houden.
Linde's moeder deed de deur al open voordat we binnen waren. "De dametjes. Melanie, goed dat je er bij bent. Ik heb namelijk post voor jullie." Ik keek verbaasd en liep op de moeder van Linde af, die met een envelop liep te zwaaien. Linde greep de envelop en samen bekeken we hem nieuwsgierig. Wait, die afzender kwam me wel heel erg bekend voor, dat was de concertorganisator van het Justin Bieber-concert! Linde had het ook door, even keken we elkaar aan en schreeuwden het uit. Wat volgde was onze zelfde vreugdetirade als toen we de tickets hadden besteld, als het al niet nóg uitbundiger was.
Ik bleef nog lang bij Melanie hangen en tja, van dat huiswerk was al niks gekomen en nu zeker niet !
"Ga je mee wat drinken bij mij thuis?" Linde trok ongecontroleerd en met veel kabaal haar fiets uit het fietsenrek. "Jott, huiswerk komt vanavond wel." En ik grijnsde naar Linde. We dachten allebei hetzelfde, dat ging nooit af komen. Ik graaide naar m'n fietssleutel en fietste vervolgens achter Linde. "Ooh, je mag niet op het schoolplein fietsen" klonk een treiterige stem. Het was Erik, een of ander sukkeltje uit mijn klas. Echt een nolife aandachtstrekker. "Ga huilen bij de directeur dan" riep ik hem toe. "Wie weet heeft hij zin in sex, lekker op z'n bureau." Ik lachte, die Linde ook altijd met haar opmerkingen. Compleet uit de lucht gegrepen, ze sloegen werkelijk nergens op.
"Pfff, het is warm" pufte Linde. "Jaa, inderdaad" en ik ritste mijn jas op. Linde's haren wapperde door de wind. Linde was over het algemeen bestwel knap, iets waar ik vrij jaloers op was. Nu was ik ook niet lelijk dat wist ik ook wel. Maar toch. Ik moest mensen gewoon altijd beoordelen en was nogal jaloers van aard, zat blijkbaar in me. Linde had echt zo'n poppengezichtje, heel lief. Alleen schijn bedroog blijkbaar, en bij Linde nogal. Ze gaf soms (heel vaak eigenlijk) echt een grote mond. Het was meer om de rede dat ze van gezelschap heel erg druk en blij werd. Beetje hyper. Ik glimlachte, ik zat precies zo in elkaar. Ja, z'n was mijn twinnie. Mensen zagen ons ook vaak echt voor zussen aan. Vinden wij heel vlijend natuurlijk.
Onderweg kletsten we wat, zoals gewoonlijk, en een onderwerp wat we niet onbesproken konden laten - ookal hadden we het er al minstens miljoen keer over gehad - was het Justin Bieber concert. Het nog maar een weekje wachten ! We waren zenuwachtig niet normaal.
Bam! Ik kromp in elkaar bij de knal die Linde's fiets maakte toen ze haar fiets tegen het hek in haar voortuin neerknalde. Ze had een mooie witte omafiets, ik had dezelfde in het zwart, alleen ik was er zuinig op geweest en zij niet. Typisch Linde, altijd chaotisch en kon iets nooit heel lang heel houden.
Linde's moeder deed de deur al open voordat we binnen waren. "De dametjes. Melanie, goed dat je er bij bent. Ik heb namelijk post voor jullie." Ik keek verbaasd en liep op de moeder van Linde af, die met een envelop liep te zwaaien. Linde greep de envelop en samen bekeken we hem nieuwsgierig. Wait, die afzender kwam me wel heel erg bekend voor, dat was de concertorganisator van het Justin Bieber-concert! Linde had het ook door, even keken we elkaar aan en schreeuwden het uit. Wat volgde was onze zelfde vreugdetirade als toen we de tickets hadden besteld, als het al niet nóg uitbundiger was.
Ik bleef nog lang bij Melanie hangen en tja, van dat huiswerk was al niks gekomen en nu zeker niet !
Er zijn nog geen reacties.