I love you

We maken nog een wandeling in het park en eten daarna pizza. Mijn broer en ik babbelen nog de hele tijd op mijn kamer en dan gaan we slapen.

De volgende ochtend word ik wakker door een irritant geluidje. Na een paar minuten heb ik pas door dat het een gsm is, Jim is zijn gsm gisteren vergeten mee te nemen. Ik kijk op het schermpje en zie dat het Chad is. "Met de secretaresse van Jim" zeg ik zo serieus mogelijk. "Dag secretaresse Taylor. Jou heb ik eigenlijk net nodig." zegt hij. "Hoezo? Ik ben de secretaresse hoor, hoe kan je mij dan nodig hebben." vraag ik verbaasd. "Wel, ik denk niet dat je broer veel kan doen met een jurk. Daarom heb ik jou nodig." deelt hij blij mee. "Meen je het? Is ze af?" vraag ik opgewonden en plots klaarwakker. "Ja, ze is helemaal af, als je naar hier komt kan je ze passen zodat ik misschien nog enkele aanpassingen kan doen." legt hij uit. "Over een uurtje ben ik bij jou." zonder te wachten op een antwoord leg ik af en maak me helemaal klaar. Al dansend ga ik naar beneden, loop bijna Jim omver, maak snel mijn boterham klaar en wil vertrekken maar Jim houdt me tegen. "Wat is er?" vraag ik. "Waarom kom je dansend naar beneden, loop je mij bijna omver, maak je zo snel je boterham klaar en waarom ben je zo mooi opgemaakt?" Ik lach eens. "Omdat ik blij ben, omdat ik je niet gezien had, omdat ik dringend weg moet want ik ben een beetje later dan ik gezegd had en omdat dit de make-up is die perfect bij de mooiste jurk ooit past. En oja, je bent je gsm op mijn kamer gisteravond vergeten. Hij ligt op mijn nachtkastje." antwoord ik op al zijn vragen en vertrek naar Chad. Onderweg begin ik me eigenlijk af te vragen of ik zo blij ben dat ik de jurk krijg of omdat ik Chad zie. Chad heeft nog steeds geen vriendin, net zoals Jason, terwijl ze de hotste jongens zijn van heel de school. Ze zijn alles wat een meisje zich maar kan wensen.

Daar aangekomen doet zijn vader de deur open. "Dag Taylor, je komt voor Chad waarschijnlijk?" vraagt hij terwijl hij me begroet. "Ja, ik krijg een jurk van hem." lach ik blij. "Aha, dus jij bent de gelukkige." en hij begint te lachen. Ik weet niet waarom hij begint te lachen maar ik schenk er geen aandacht aan. "Hij is op zijn kamer. Je weet die wel nog zijn zeker?" vraagt hij nog steeds lachend. "Ja hoor" zeg ik terwijl ik naar boven loop.

Ik klop op de deur en als ik vaag een "binnen" gehoord heb open ik de deur. "Hier is de jurk, pas je hem even?" vraagt hij terwijl hij me de jurk overhandigt. "Ja, is goed, waar zal ik hem passen?" vraag ik. "Ga maar naar de badkamer, de deur hier rechtover mijn kamer." Ik ga de kamer uit, loop de badkamer in en doe de jurk aan. Als ik de kamer van Chad terug inga, staat hij met een open mond me aan te staren. "Wat scheelt er? Ik sta er waarschijnlijk niet mee." zeg ik teleurgesteld. "Je staat er geweldig mee, ze past je perfect. Het kan natuurlijk niet anders, een mooie jurk voor een mooi meisje." antwoordt hij. "Dat meen je toch niet, dat zeg je gewoon omdat mijn broer een vriend van je is." Daar is Chad het niet mee eens en trekt me voor de grote spiegel die in zijn kamer staat. "Kijk dan zelf, je bent beeldig." zegt hij terwijl hij achter me gaat staan en zijn handen rond mijn middel legt. Ik draai me om naar hem. Onze hoofden komen dichter en dan raken onze lippen elkaar. Uiteindelijk draait die kus uit op een lange kus die verstoord wordt door de gsm van Chad. "Sorry" fluistert hij en neemt zijn gsm op. Als hij zijn gsm heeft afgelegd trekt hij me mee naar beneden. "Wat scheelt er? Waarom trek je mee naar buiten?" vraag ik verbaasd. Hij duwt me zijn auto in en rijdt de straat uit. "Jason moet ons dringend spreken, hij heeft belangrijk nieuws, slecht nieuws en goed nieuws. Maar voor jou is het allebei slecht nieuws dus bereidt je maar voor."

Aangekomen bij Jason staat de deur al open. We komen binnen en hij kijkt ons moeilijk aan. Jim is er al. "Ok, nu jullie er allemaal zijn, jullie weten dat ik sinds enkele maanden last heb aan mijn knie. Ik ben gisteren naar de dokter geweest. Hij vertelde mij dat het moet geopereerd worden. Het slechte nieuws is dat het moet op de datum van de eindopdracht. Dus ik kan de eindopdracht niet maken want de volgende datum is in oktober en dan kan ik mijn carrière als kapper wel vergeten." Jason kijkt ons nog steeds moeilijk aan. "Geeft niet hoor, we begrijpen het wel." verzekert Chad hem. "Maar als jij je opdracht niet kan doen dan zitten wij zonder kapper." merk ik op. "Wel, ik heb het aan de school laten weten en ze hebben iemand anders bij ons groepje gezet. Er was een groepje met twee kapsters." legt Jason uit. "En wie is dat dan?" vraagt Chad wel heel erg geïnteresseerd. "Sofie, ze komt eraan zodat we met haar alles kunnen bespreken." Hij heeft zijn zin nog niet af of de bel gaat al. Even later komt Jason met Sofie de kamer binnen.