63. See you after the vacation...

'Oké! Oké! Ik geef op! Ga van me af!' Riep Blaise. Draco lag bovenop hem en Olette weer op Draco. Ze zaten Blaise in te peperen. 'Het is niet zo leuk als je dacht hé?!' Riep Olette die weer een hand vol sneeuw in Blaise's gezicht gooide. Ze viel lachend van de stapen en bleef in de sneeuw liggen. Draco stond op en Blaise spuugde al het sneeuw uit zijn mond. 'Gast, we hebben verloren van een meisje!' Lachte Draco. 'Maar jullie werkten samen!' Blaise stond op en klopte zich af. Olette ging rechtop zitten. 'We hadden afgesproken, degene die als eerst verliest moet bij degene die hem heeft laten verliezen in het team. Jij bedacht het, en daar ben ik zo blij mee.' Ze ging weer liggen in de sneeuw. Blaise pakte een wat sneeuw. 'Als je het maar laat!' Riep Olette. 'Shit.' 'Zullen we sneeuwengeltjes maken?' Draco die eerst nog rode wangen had werd spierwit. 'Jij zei toch dat een plaatje of zoiets degelijk van een Angel zelf een Angel wordt?' Olette lachte. 'Dan waren we allemaal als kind al dood. Nee, zo werkt het niet. Een foto, filmpje, nagemaakt beeld of zoiets, dat word een Angel. Een sneeuwengel word dat heus niet. En van die engeltjes die kinderen tekenen worden heus geen echte Angels. Het moet zowiezo meet dan 90-100% op een echte Angel lijken.' Ze trok Draco en Blaise op de grond. 'Wie de mooiste sneeuwengel maakt!' Riep ze als een klein kind.
Uiteindelijk maakte Draco de beste sneeuwengel. 'Dat rondje boven het hoofd is veel mooier dan de mijne!' Mevrouw Zabini klopte op het raam. 'Chocomelk!' Riep ze door het glas heen. Blaise rende meteen naar binnen. Draco en Olette gingen lachend naar binnen. Ze trokken hun schoenen en jas uit. 'Drink maar snel op en daarna omkleden. Het eten staat over een half uur op tafel. Olette ga jij maar douchen. Ik denk dat je ouders je wel schoon terug willen.' Olette knikte en dronk haar chocomelk op. Ze kregen allemaal een chocomelk snor. Maar hielden het geheim voor de rest 'Ik ga dan naar boven. Tot zo!' Olette stond op en liep de keuken uit. 'Oké jongens, We hebben een half uur tot Olette beneden is. Jullie weten wat jullie moeten doen.' Draco en Blaise knikten en dronken snel hun chocomelk op en renden naar boven. Ze kwamen een paar minuten later terug met droge kleren en 2 dozen.

Olette liep zuchtend de trap af met Denn in haar zak en zijn knuffel in haar hand. 'Het is maar voor een paar dagen, dan krijg je hem echt terug. En Draco zal hem goed bewaren, echt.' Ze stopte even en glimlachte voor ze de keuken inliep. Ze keek verbaasd om haar heen. De hele keuken was versierd met slingers, een kerstboom in de hoek, ballonnen en nog veel meer. 'Wat is...' Mevrouw Zabini, Draco en Blaise hadden allemaal een kerstmuts op hun hoofd. Mevrouw Zabini deed er een op Olette's hoofd en een kleine op die van Denn die inmiddels al op haar schouder was gaan zitten. 'Ik heb denk ik iets gemist...' Ze ging aan tafel zitten waar een gigantische kalkoen op lag. 'Omdat dit je laatste dag is en het kerst is wouden we er iets leuks van maken.' zei Blaise. 'Ik weet dat dit vaag klinkt, maar ik kan jullie allemaal nu wel zoenen.' Zei ze lachend. 'Dit is zo lief!' Mevrouw Zabini ging ook zitten. 'Eet smakelijk allemaal!' Riep ze. 'Eet smakelijk!' Riepen Olette, Draco en Blaise in koor.
Ze hadden al veel gegeten en nog een paar spelletjes gedaan zoals snoephappen, snoep grabbelen en hopen dat je niet gebeten werd door een dropbijtertje en nog een paar spelletjes. Mevrouw Zabini had ook meegedaan en het was een leuke avond geworden. Tot Olette weg moest. 'Wij halen wel je koffer.' Zei Blaise. 'Bedankt. Ow, en Draco, kun je dit ook in dat tasje doen?' Ze pakte Denn uit de knuffel en gaf de knuffel aan Draco. Hij knikte en liep samen met Blaise naar boven. 'Ach meisje toch, niet huilen.' Olette keek mevrouw Zabini verbaasd aan. 'Ik huil helemaal niet.' Zei ze. Mevrouw Zabini wees naar haar gezicht. Olette ging met haar hand over haar wangen en voelde dat die vochtig waren. 'Sorry.' Ze veegde snel de tranen van haar gezicht. 'Is er iets dat je me wilt vertellen Olette? Want ik sta graag voor je klaar.' Olette schudde haar hoofd. 'Zeker?' Ze knikte. Ze ging zitten op de bank en haalde Denn van haar schouder. 'Ga maar in mijn zak en hou je zo goed vast. En misschien vind je het ook fijn om je ogen te sluiten.' Denn kroop in haar zak. Draco en Blaise kwamen naar beneden met haar koffer. Ze legde het voor de openhaard neer. 'Jammer dat je nu al weg moet.' Zei Blaise. Olette knikte. 'Ik zie jullie dan wel na de vakantie.' Zei ze toen Draco niks zei. Ze gaf iedereen een knuffel en pakte met één van haar handen de koffer. De andere deed ze in de pot die mevrouw Zabini vast hield. 'Je weet hoe het werkt?' Olette knikte. 'Goede reis dan.' Ze gaf Olette nog een laatste knuffel. 'Nou, tot na de vakantie dan maar. Doei.' Zei ze met een glimlach. Ze gooide de brandstof in de haardvuur en liep erin.

En nu begint de horror! Dun dun dunn! Kudo? Reactie?