Martin vertrok naar de zee terwijl Luna moest vertrekken naar haar school

He needs tot tell you something
*Martin pov*
Na een goed uur rijden kom ik eindelijk aan het appartement aan. Als ik de juiste bel gevonden heb bel ik aan en wacht tot Jonas me binnen laat. Hem overtuigen mee te gaan naar Ternat en daar ook te blijven is moeilijk. Ik probeer alles waar ik maar kan opkomen als argument. Het enige wat hem tegenhoudt is het feit dat hij Vera dan moet achterlaten of meenemen. Aangezien hij haar nog steeds graag ziet wil hij haar meenemen. Maar daar wringt het schoentje, want Vera en Luna zijn nooit de beste vriendinnen geweest EN Vera wil niet meer terug naar Ternat. Er komt me ineens iets te binnen en dat besluit ik dan maar te gebruiken als laatste argument. Als hij daarna nog niet mee wil besluit ik het op te geven. "Jonas, luister, toen je weg ging uit Ternat heb je 2 meisjes ongelukkig gemaakt en ik ben er zeker van dat je weet over wie ik het heb." Ik wacht even af om te zien of hij doorheeft wie ik bedoel. "Je bedoeld Charlotte en Luna?" vraagt hij voorzichtig. "Ja, ze waren zo gelukkig toen je er nog was. Je hebt hals over kop besloten te vertrekken uit Ternat en samen met Vera hier te komen wonen. Maar daardoor zijn die 2 overgelukkige meisjes er niet beter op geworden. In tegendeel, ze missen je heel erg. Luna heeft ons een paar maanden geleden een brief geschreven waarin ze ons schreef dat haar leven niet meer mee zit sinds jij er niet meer was. We zijn uiteindelijk naar hier gekomen en ze heeft me beetje bij beetje alles vertelt. Ze heeft Vera niet graag, Vera heeft je bij hun weg genomen en niets of niemand kan die plaats ooit vervangen. Als je teruggaat maak je die meisjes weer gelukkig. Ik wil me niet moeien maar als je het mij vraagt houdt Vera niet eens van je. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand zo met haar vriend omgaat als zij doet met jou. Geloof me nou maar en kom gewoon mee met mij naar Ternat, naar je zus en de juiste vriendin. Charlotte houdt nog steeds van jou."

*Luna pov*
Op school gaat de tijd traag vooruit. Ik hoop maar dat Martin hem kan overtuigen. Stel dat hij hem kan overtuigen om Vera te laten vallen en terug te komen voor Charlotte dat zou ik zo graag hebben.

Het is ondertussen middagpauze. Ik zit samen met Daan, onze buurjongen, en nog enkele vrienden te eten. Daan en ik zijn net zoals Jonas en ik onafscheidelijk. We brengen op school de hele dag samen door. We vertellen elkaar alles. Soms blijf ik bij hem slapen, dat gebeurd als het me thuis teveel wordt. Sinds Jonas weg is, gebeurt dat dus heel vaak. Niet dat ik het thuis zo slecht heb, maar als ik Jonas weer eens mis ga ik bij Daan langs. We maken dan samen huiswerk, lopen samen op straat rond, doen de domste dingen,...

Na een half uur op de bus zitten kom ik eindelijk aan het hotel aan. Ik kan niet snel genoeg op hun hotelkamer zijn. Ik klop snel op de deur en John komt de deur openen. "En, heeft hij Jonas overtuigd? Ik heb zijn auto op de parking zien staan dus je kan niet zeggen dat hij er is." Ik kijk hoopvol naar John, Bryan en Paul. "Euhm... Luna... Martin is inderdaad aangekomen. Hij is in de badkamer zich een beetje aan het opfrissen. Je kan maar beter luisteren naar wat hij te vertellen heeft." brengt Paul uiteindelijk uit.

Met een bang hartje klop ik op de deur en hoor hoe Martin "binnen" zegt. Voorzichtig doe ik de deur open en zie Martin staan. "Paul zei dat je me iets te vertellen had..." Met een triest gezicht knikt hij....

Reageer (1)

  • VampireMouse

    PMG:O k ben nu zo nieuwsgierig weet je dat
    ik smeek je seriues snel verder tegaan!!!:D
    xXXXXXXXxxx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen