Lets spend tonight on top of the world 2

Dat is Martin toen hij klein was, zo schattig ^^
Ik loop snel de trappen af en kijk wie er aan de voordeur staat. Ik kan mijn ogen niet geloven. Martin, John, Bryan en Paul staan gewoon aan mijn deur. "Jij moet Luna zijn. Boys like girls heeft je een brief geschreven die wij moesten komen afgeven." lacht Martin. Ik neem de brief aan en merk dan pas dat Paul en Martin een gitaar bij hebben. "Wat dacht je van een liedje voor jou?" vraagt Paul als hij me zo ziet staren naar hun gitaren. "Dat zou geweldig zijn. Maar komen jullie niet liever binnen?" John schudt zijn hoofd. "Nee, straks nemen we je mee om een wandeling te maken. Jij zal ons wel een beetje moeten leiden." Ik knik en de jongens beginnen een akoestische versie te spelen van Thunder.

Als dat gedaan is leg ik snel de brief op mijn kamer waar mijn zus hem nooit kan vinden en loop terug naar beneden. Daar staan de jongens nog steeds aan de voordeur te wachten op mij om te wandelen. Éénmaal vertrokken willen ze direct weten wat ik van hen weet (dan hebben jullie ineens nog een beetje bijkomende informatie over hen:P). "Jullie namen, John Keefe, Martin Johnson, Paul Digiovanni en Bryan Donahue. Jullie hebben allemaal een bijnaam. John is Beefe, Martin is Party Marty, Bryan is Blondie en Paul is Poolie. Martin, jij hebt een eigen site (www.martinsays.com ==> moet je echt eens gaan kijken). Bryan, jij hebt Cody de kat opgevangen tot ze een nieuw baasje heeft. John is getrouwd. Dat is voorlopig alles waar ik kan opkomen." vertel ik hen. "Waarom zijn jullie eigenlijk naar België gekomen? Toch niet alleen om mij te komen zoeken?" Deze keer neemt Paul het woord "Eigenlijk wel, toen we je brief lazen kregen we het idee van zo snel mogelijk naar hier te komen. We blijven hier twee weken en die zouden we heel graag met jou doorbrengen. We leren elkaar zo beter kennen en jij wordt er gelukkiger van." Spontaan begin ik te blozen, ze zijn gewoon speciaal van Amerika naar België gekomen om mij op te zoeken. Ik voel me vereerd.

Na een hele wandeling met veel gelach besluiten de jongens naar hun hotel te gaan. "Tot morgen. Kom maar gewoon naar het hotel als je wakker bent en je zin hebt om met ons nog wat te doen. Waarschijnlijk is Poolie nog niet wakker maar dat zien we dan wel weer." lacht Martin. "In welk hotel zitten jullie?" vraag ik nieuwsgierig. "Hier een straat verder. We kunnen de naam niet uitspreken aangezien het Nederlands is maar het is wel een gezellig hotel." Ik knik en wuif eens naar hen net voor ik binnenga.

Ik ga direct door naar mijn kamer en begin de brief te lezen die ik gekregen heb.
Hey Luna
Hopelijk ben je blij dat je ons gezien hebt EN nog voor de komende 2 WEKEN met ons zal doorbrengen. Wij gaan onze uiterste best doen het je zo goed mogelijk naar je zin te hebben. Je moet weten dat waar we ook zijn, wanneer dan ook, we zullen er altijd zijn voor je en naar je luisteren.
Deze brief is misschien een beetje tekort maar veel hebben we eigenlijk niet neer te schrijven. Alles wat jij van ons wil weten of wat je aan ons kwijt wil zal je de komende 2 weken kunnen vertellen. We hopen dat dat deze korte brief een beetje goed maakt en dat we je niet te veel op de zenuwen werken .
Dikke kusjes van John, Bryan, Paul en Martin

Blij leg ik me op mijn bed en val uiteindelijk in slaap, klaar om morgen opnieuw een lange leuke dag tegemoet te gaan.