Amelia---(L)

'waarom ging je op een vlot de zee op'zegt justin, ik haal mijn schouders op. 'ik was niet ik, ik wist zelf niet eens waar ik mee bezig was'zeg ik, justin glimlacht. ik kijk goed om me heen. 'waar zijn we?'vraag ik. justin haalt alweer zijn schouders op. 'dit is niet ONS eiland'zeg ik wanhopig. justin kijkt raar om zich heen. dit was het dichtsbijzijnde eiland'zegt hij, 'maar wacht, ik herriner me nog dat het kompas noordwaarts naar ons eiland wees en nu zitten we in het westen kijk naar de zon'zeg ik, justin kijkt me raar aan. 'gymnasium klantje'zeg ik met een lachje, we schieten in de lach. ik kijk rond op het eiland, het eialnd heeft een raar sfeertje. 'beter blijven we nu eerst bij elkaar en dan zien we later wel wat we doen'zegt justin ik knik. wanhopig lopen we het eiland over, geen vracht met kleding. geen hut geen wasplaats. ik bedenk je me ineens de cruise. wat zou er gebeurd zijn zou het nog op de bodem liggen en de lijken. zouden die verscheurd zijn door haaien? 'weetje, als ik later oud ben. wil ik de cruise opzoeken, en de titanic'zeg ik met een lachje. justin glimlacht. 'ja en dan ga ik mee'zegt hij, ik kijk hem vreemd aan. 'jij gaat mee, en je fans dan'zeg ik, 'we moeten wel rustig kunnen duiken'zeg ik met een lachje, hij knikt. 'dat komt wel goed'zegt hij met een knipoog