Heels over head (Ed minton) 8

What the hell are we going to do?!
"Als hij koppig wil zijn, voor mij niet gelaten hoor! Ik ben niet degene die het niet wil bijleggen. Ik heb moeite genoeg gedaan!" roep ik tegen Ruben. "Ja, dat begrijp ik wel. Ooit komt het wel in orde hoor." probeert hij mij te kalmeren. "Dat hij ontploft, het hoeft voor mij allemaal niet meer." Mijn broer kijkt me aan. "Dat meen je toch niet en windt je niet zo op want op dit moment kan jij nog ontploffen in plaats van Ed." Hij blijft er gewoon rustig bij terwijl ik me hier sta op te winden. "BOEM!" roep ik sarcastisch zodat ze me 5 straten verder nog kunnen horen en loop dan naar boven.

"Elien, kom je niet naar beneden, dan kunnen we samen een film kijken?" vraagt mijn broer me. Ik heb een uur op mijn kamer doorgebracht en ben een beetje gekalmeerd. Ik ga naar beneden en samen kijken we "what happens in Vegas". Als de film gedaan is gaan we nog even wandelen in het park en praten we nog de hele tijd over van alles maar geen Elliot Minor, dan zou Ed waarschijnlijk wel weer ter sprake komen.

Dagen gaan voorbij en we hebben constant van alles samen gedaan. Van Ed hebben we niets meer gehoord. De rest zijn allemaal nog even kort op bezoek geweest. Ondertussen zijn ze al 3 weken op tour en ik mis hen. Met hen bedoel ik hun allemaal, ook Ed. Die ruzie kan me op dit moment gestolen worden, ik zou er alles voor doen om hem toch bij mij te hebben. Ze zeggen dat je pas weet hoe erg je iets of iemand nodig hebt als dat iets of die iemand weg is. Wel zo kan je het wel bekijken, ik miste Ed niet de 3 dagen dat ze hier nog waren, integendeel, al viel hij dood het zou me niets gedaan hebben. Maar nu ze zo al 3 weken weg zijn mis ik hen, en hem nog het meeste.

Ruben slaapt nog dus besluit ik maar even tv te kijken. Er zijn alleen maar domme liedjes, reclame,... maar niets leuk. Opeens kom ik op een zender uit waar ze het laatste nieuws uit de popwereld vertellen. "Ed Minton van Elliot Minor heeft op hun concert gisteren een wel heel speciaal liedje gezongen. Een reporter is naar hem toegegaan na het concert en hij heeft voor ons een paar vragen beantwoord. We gaan nu over naar Jan De Lange. Goedemiddag Jan." Het beeld gaat over naar de plek waar die man staat. "Goedenavond, hier naast mij staat Ed Minton van Elliot Minor." Terwijl de camera zich een beetje draait zodat Ed ook in beeld komt, draait die Jan zich ook zodat hij oog in oog staat met Ed. Hij ziet er wel schattig uit moet ik toegeven. "Ed, vertel eens, gisteren zong je een liedje, maar niemand had dit liedje gehoord en niemand wist er iets van. Je eigen bandleden stonden versteld dat je het liedje zong. Voor wie is het liedje geschreven?" Ed haalt eens goed adem en begint dan te vertellen. "Niemand wist ervan omdat ik het maar de avond ervoor geschreven had en het is geschreven voor een heel speciaal meisje." verklaart hij. "Mogen de kijkers ook weten wie dat speciale meisje is? Kan je een beschrijving geven?" probeert de reporter uit te vissen. "We hadden ruzie gekregen net voor we vertrokken op tour. Ik was koppig en wou het niet bijleggen. Ze mocht nog op haar blote knieën gaan zitten smeken, het zou me niets gedaan hebben. Maar weet je, ze zeggen toch 'uit het oog, uit het hart'?" De reporter knikt even kort. "Wel, zo was het ook hier bij ons, we kregen 3 dagen voor de start van de tour ruzie en ze kon voor mij dood vallen, het zou me niets gedaan hebben..." de reporter onderbreekt hem. "Dat is wel heel erg? Was de ruzie zo erg dan?" Ed kijkt hem geërgerd aan. "Zoals ik zei, al zou ze dood gevallen zijn, het zou me toch niets doen. Maar nu we al 3 weken weg zijn van haar mis ik haar zeer erg. Ik kon het niet meer aan dus begon ik een liedje te schrijven. Dat liedje heb ik dan gisteravond op het concert voorgebracht." vervolgt hij. "Maar was ze dan in de zaal?" Ed schudt zijn hoofd. "Helemaal niet, ze is nog een week in Engeland, en we hebben elkaar maar 2 keer gezien. Dat is niet veel, maar wel genoeg om te weten hoe graag ik bij haar ben. Ik hou van haar weet je, nog nooit is iemand zo lief voor mij geweest. Nog nooit is er iemand zo met mij begaan geweest, ze deed zo haar best het me naar mijn zin te laten hebben. Ze is een fan, ze noemt haar zelf een freak, en ze zou het normaal uitschreeuwen maar ze heeft het niet gedaan. En weet u waarom ze dat niet deed?" Ed kijkt de reporter aan. "Neen" antwoordt die kort. "Omdat ze me respecteerde, ze deed het voor mij. Dat weet ik zeker. Nog nooit heb ik me zo goed gevoeld bij iemand. Ze is mijn alles. Ik wist dat door dat liedje zo onverwacht te brengen de media aandacht zou geven aan ons. Op die manier zou ik haar kunnen bereiken, misschien wel voor de laatste keer. Maar dat deed ik maar voor 1 ding... Elien, ik hou super veel van je. Ik hou onbeschrijfelijk veel van je. Ik zal altijd aan je blijven denken." beëindigt hij het interview met de meest trieste blik die ik ooit gezien heb. De reporter draait zich opnieuw een beetje zodat Ed niet meer in beeld komt. "Ja, dames en heren, u heeft het gehoord, zonet heeft Ed Minton een liefdesverklaring gedaan aan het meisje van zijn dromen. Heel erg mooi allemaal, we kunnen dit denk ik wel het hoogtepunt van het interview noemen. We wouden weten voor wie het liedje was en, dames en heren, wat krijgen we? Jawel, een liefdesverklaring. Ed wordt een grote jongen." zegt hij terwijl hij lacht om zijn eigen opmerkingen.

"Wat ben jij nu voor een zak! Je staat Ed uit te lachen terwijl hij er zelf bij staat! Als ik jou ooit zie, dan bewerk ik je gezicht zodat ze je moeten ontslaan omdat het gewoon te erg is je ooit nog op scherm te zetten!" roep ik naar de tv. Ik vind het gewoon te erg voor woorden dat hij met Ed staat te lachen. "En dat noemen ze nu liefde." zegt Ruben. "Vanwaar kom jij nu weer?!" vraag ik geschrokken. "Van uit mijn bed en ik sta hier lang genoeg om te weten dat jij EN Ed verliefd zijn." zegt hij. "En weet u, dames en heren, Elien is verliefd op Ed en Ed is verliefd op Elien." imiteert hij de interviewer. "Man, waarom zo vrolijk?" vraag ik geïrriteerd. "Geen idee, maar ik heb het gevoel dat het een goede dag wordt vandaag. Ik heb namelijk een plan." Ik kijk hem hoopvol aan. "Zeg alsjeblieft iets interessant." Ruben kijkt me droog aan. "Maak je klaar voor een lange rit met de auto. Wij gaan vandaag mensen gelukkig maken." Ik kijk hem bedenkelijk aan. "Ik weet niet wat je van plan bent, maar het klinkt alles behalve veelbelovend."