Heels over head (Ed minton) 4

I'm sorry about yesterday
Mijn broer zit rechtop in zijn bed met zijn benen opgetrokken, zijn armen rond zijn benen en zijn hoofd rust op zijn knieën. "Kon je ook niet slapen?" vraagt hij. "Nee, ik zit er nogal mee dat we een meningsverschil hadden." biecht ik op. "Ik ook. Kom je niet op het bed zitten in plaats van daar zo te staan?" vraagt hij na een tijdje. Ik ga bij hem onder de dekens zitten en na een tijdje is het dan toch uitgepraat. Ruben heeft me ervan kunnen overtuigen toch nog een kans te geven aan Jesse.

De volgende ochtend wordt ik tegen de middag wakker en maak me klaar. Als ik beneden kom is Ruben volop in de weer het middagmaal te maken. "Ik ga even bij de buren langs, met Jesse praten over gisteren." zeg ik terwijl ik de deur uitloop. "Zou je dat wel doen? Misschien zijn ze aan het eten!?" roept Ruben. "Je hebt gelijk, ik ga straks wel even langs." Ik ga naar de woonkamer en zet de tv op tmf. Na 10 minuten roept Ruben dat het eten klaar is.

Nadat ik gegeten heb en de afwas gedaan heb ga ik naar de buren. Als ik aanbel doet er een man open, ik schat hem zo'n 45 jaar en 1.80 meter groot. "Goeiedag, ik ben Elien, ik ben jullie buurmeisje voor anderhalve maand. Mijn broer woont hiernaast en ik kom elk jaar op bezoek." stel ik me voor. "Ik ben Peter, de vader van Jesse en Jill. Kom binnen." Hij zet een stap opzij zodat ik binnen kan. "Ik had graag even met Jesse gepraat." licht ik hem in. "Hij is boven op zijn kamer, tweede deur rechts." Ik ga naar boven en klop op de deur. "Binnen" hoor ik hem zeggen. Ik open de deur en hij is verbaasd als hij mij ziet. "We hebben een verkeerde start genomen. Het wordt tijd denk ik dat we het eens bijleggen en overnieuw beginnen." Ik val maar beter met de deur in huis dan rond de pot te draaien. "Lijkt me een uitstekend idee. We hebben een uitnodiging gekregen voor een gala volgende zaterdag. Geen zin om mee te gaan?" Volgende zaterdag lijkt me geen probleem. "Ok, maar ik heb hier wel geen jurk dus die moet ik dan nog gaan kopen." Jesse krijgt een lach op zijn gezicht. "Ik beloof je dat ik het dit keer niet opnieuw verpest." "Heb je anders geen zin om mee te zoeken voor een jurk? Mijn broer heeft niet bepaald gevoel voor mode en alleen een jurk gaan kopen zie ik ook niet zitten." stel ik voor. "Ik heb ook niet echt gevoel voor mode, maar ik zal meegaan als je het goed vindt."

Even later lopen we rond in de stad, op zoek naar een winkel met de geschikte jurk. Uiteindelijk na lang zoeken vinden we een winkel waar ze wel mooie kleedjes hebben. Ik loop een beetje rond maar vind niet echt iets. Jesse zie ik niet direct ergens dus loop ik een beetje te zoeken naar hem. Als ik hem dan uiteindelijk gevonden heb staat hij daar met DE perfecte jurk in zijn handen. "En jij zei dat je geen gevoel voor mode had?" zeg ik sarcastisch en verbaasd. "Je hebt gewoon geluk hoor." lacht hij een beetje verlegen. De jurk zit me als gegoten, we gaan snel naar de kassa en betalen de jurk. "Heb je juwelen om er bij aan te doen?" vraagt hij nieuwschierig. "Nee, eigelijk niet. Misschien is hier wel ergens een juwelier." Na een tijdje zoeken hebben we er dan toch een gevonden. We kijken even door het uitstalraam naar wat ze allemaal verkopen. "Die vind ik wel mooi. Wat denk je? Die zou toch mooi staan bij de jurk?" Ik kijk naar waar Jesse wijst, er ligt een ketting, die inderdaad heel erg mooi is, en vlak daarnaast liggen oorringen, een ring en een armbandje die er perfect bij passen. "Kom, we gaan naar binnen. Die moet ik hebben." Na 5 minuten komen we ook daar buiten en gaan terug naar huis.

*tijdsprong naar zaterdag*
Er wordt gebeld en Ruben en ik sprintten naar beneden. Ik doe nog mijn ketting, oorringen en armbandje snel aan en neem mijn handtasje. Even later komen we aan bij een groot gebouw waar een hele rij mensen staan aan te schuiven om binnen te gaan. Een tijdje later is het eindelijk aan ons en we zijn nog maar net binnen of Jesse schiet zich al naar de dansvloer.