4. Broken Nose

Ginny Weasley

Toen ik eindelijk weer terugkwam in mijn eigen coupé liep ik me vermoeid op de bank zakken. 'Was het zo erg?' vroeg Simon grinnikend. 'Neem je ergste nachtmerrie en dat nog 3 keer erger,' bromde ik. Daan en Amy lachte stilletjes. 'Wat moest je doen dan?' vroeg Amy nieuwsgierig. 'Blijkbaar is Slakhoorn zo'n iemand die het leuk vindt om overal een lepel in de pap te hebben. Hij heeft vroeger veel bekende mensen lesgegeven en ze geholpen bekend te worden en nu zoekt hij weer nieuwe aanwinsten om mee te pronken. Heel irritant, hij vroeg iedereen naar bekende familieleden. En als kinderen die personen niet zo goed kende was zijn interesse gelijk weg en dan ging hij weer verder naar de volgende,' ik zuchtte even geïrriteerd. Amy was het met me eens. 'Wat een papzak,' zei ze.
Na nog een uur kwam Hogwarts in zicht. We trokken alle vier snel ons gewaad over onze kleding aan en zette onze koffers alvast op de grond. Ik wilde graag snel de trein uit anders werd het alleen maar gedrang in het gangpad.
Ik snoof even diep in op het station van Hogsmeade. Hagrid's stem, het krakende bord van de Drie Bezemstelen , de boten op het water en de nerveuze eerstejaars. Het voelde een beetje als thuiskomen. We stapten in de koetsen die werden getrokken door Terzielers. Eerst dacht ik dat ze zichzelf vooruit trokken maar Loena had me verteld dat het door Terzielers werd gedaan, onzichtbare paarden die je alleen kon zien als je de dood had gezien. Daan sloeg in de koets zijn arm om me schouders, als reactie legde ik mijn hoofd op zijn schouder. Toen hij een gesprek met Simon begon, begon Amy tegen mij te praten.
Eenmaal in de Grote Zaal zag ik Ron en Hermelien ongerust om zich heen kijken. 'Wat is er?' vroeg ik verbaasd toen ik merkte dat Harry niet bij hen was. 'Harry is weg, we hebben hem niet meer gezien sinds hij door de trein ging lopen,' antwoordde Hermelien paniekerig. Ik trok ook een beetje wit weg. 'Maar, waar kan hij zijn?' Op dat moment brak er geroezemoes los en wezen de leerlingen naar de opening van de Grote Zaal. Daar stond Harry samen met Sneep, Harry's gezicht zat vol bloed. Geschrokken sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht. Toen hij ons zag zitten kwam hij snel naar ons toe. 'Gaat het wel?' vroeg Hermelien geschrokken. 'Ja, ja het doet al niet zo'n pijn meer,' antwoordde Harry. 'Wie heeft dit gedaan,' vroeg Ron kwaad. 'Malfidus,' gromde Harry. 'Zal ik hem voor je helen?' vroeg Hermelien meelevend. Het leek erop dat Harry zou weigeren dus ze deed het maar gewoon voor hij nee kon zeggen. 'Balsemio.' Gelijk stopte het met bloeden. Hermelien bood hem een zakdoek aan en hij begon het bloed dat al een beetje droog begon te worden weg te vegen. 'Hier, laat mij maar,' zei ik zachtjes toen ik hem zag klungelen. Hij gaf me de zakdoek. Ik begon het zachtjes weg te vegen, terwijl hij me afleidde door me aan te kijken. Dat, en het constant aanraken van zijn huid, bracht een gevoel los dat nog heftiger was dan eerst. Toen ik bijna klaar was zuchtte Hermelien geïrriteerd. 'Dat kan toch veel sneller.' Ze pakte haar toverstok en zei: 'Hygiëna.' Gelijk verdwenen de laatste beetjes bloed. Harry en ik keken beide even geërgerd haar kant op. Ik omdat ik nu geen excuus meer had om hen aan te raken, waarom Harry zo keek wist ik eigenlijk niet. Hermelien keek me even verontschuldigend aan. Ik draaide me weer naar Daan en praatte met hem en Simon mee over Sneep als nieuwe Verweer Tegen De Zwarte Kunsten leraar.
Na het eten gaf ik Daan nog even snel een kus en ging daarna naar bed toe. Daar was ik nu wel aan toe.