Chapter 20: Training

Terug op school proberen veel leerlingen mij uit te horen over wat er precies gebeurd was. Maar ik glimlachte gewoon en zei dat ik daar nog niet aan toe was. Hana's begrafenis kwam en ging. Mensen waren haar na een paar dagen totaal vergeten. Waarschijnlijk heeft ze nooit veel vrienden gehad. Ik was op weg naar mijn training. Ik had de ketting bij me. De afgelopen paar dagen had ik naar school gemogen maar ik moest 's avonds en 's nachts wel in het ziekenhuis zijn om met psychiaters te praten. Maar nu mag ik ook gewoon 's avonds en 's nachts op school blijven.
Ik kwam aan bij het sportveld en zag precies hetzelfde bordje staan als de vorige keer. 'Dat iedereen daarin trapt!' dacht ik. Ik liep het veld op en zag dat Kaname en de vampieroudste al op me stonden te wachten. "Hallo Ribbon! Weer helemaal hersteld?" vroeg de vampieroudste sarcastisch. "Ja hoor! Helemaal!" zei ik sarcastisch. "Heb je de ketting bij je?" vroeg Kaname. "Ja ik heb hem hier." zei ik en haalde de envelop uit mijn zak. De vampieroudste pakte hem aan en haalde de ketting eruit. " Dit is een element amulet." zei hij. "Het is een amulet die wordt gegeven aan jonge vampiers zodat ze hun krachten in bedwang kunnen houden." zei hij. "Zou ik het dan ook kunnen gebruiken?" vroeg ik. "Dat weten we nog niet. We weten niet wie de afzender is dus moeten we het eerst laten onderzoeken. Zodat we zeker weten dat het geen slechte invloeden zou kunnen hebben." zei hij en stopte de ketting in zijn zak. "Oke dan gaan we nu beginnen met de training van vandaag! Aangezien je nog maar net uit het ziekenhuis bent ontslagen zullen we het simpel houden. We gaan je vechttechniek wat opfrissen." zei hij. Ik en Kaname gingen tegenover elkaar staan. "Begin!"

Na een uur vechttechnieken oefenen was ik helemaal buiten adem. "Oke dat is genoeg voor vandaag." zei de vampieroudste. "Was dat niet een beetje kort?" vroeg ik. "Ja, maar jullie hebben nog veel te doen. Tot morgen!" zei hij. "Waar heeft hij het over?" vroeg ik. "We moeten mijn spullen naar jouw kamer verhuizen nu de andere dagklasleerlingen nog aan hun avondeten zitten." zei hij. "Oh ja dat is waar ook!"