Chapter 18: Boyfriend

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" schreeuwde mijn vader. "RIBBON!!! jE HEBT PAPA HIER NOOIT WAT VAN VERTELT!!!" schreeuwde mijn vader met tranen in zijn ogen. Ik rolde met mijn ogen. "Dat komt doordat ik wist dat je zo zou reageren!" zei ik. "NEEEEEE!!!! DIT ACCEPTEER IK NIET!!! PAPA HOORT DE ENIGE VOOR JOUW TE ZIJN!!!" schreeuwde hij. "Ik ben geen 5 meer! En dat is trouwens ook walgelijk!" zei ik. "NEE DIT IS NIET WAAR!"schreeuwde hij. "Liefje laat ze maar gewoon met elkaar praten." zei mijn moeder opeens terwijl ze hem in de kraag pakte. "Geen stoute dingen doen he!" zei mijn moeder. "MAM!!!" zei ik met een knalrood gezicht. "Doei!" zei ze en sleepte mijn tegenstribbelde vader mee. "Je hebt nogal kleurrijke ouders. Je vader zou geweldig goede vrienden kunnen worden met directeur Cross." zei Kaname. Stel ze alsjeblieft niet aan elkaar voor." zei ik.

"Kun je me vertellen wat er is gebeurd nadat ik bewusteloos raakte en kun je me vertellen waarom mijn in het gips zit terwijl hij helemaal niet gebroken is." vroeg ik. "Daarom ben ik hier." zei Kaname. "Nadat je op de grond gevallen was was je been inderdaad gebroken. Maar je krachten als the guardian of the vampires heeft het automatisch weer geheeld toen je hier lag." legde hij uit. "Mijn moeder zei ook iets over bloed bij de kleren van Hana, maar ik weet zeker dat ze in as was veranderd en geen druppeltje bloed had verloren." zei ik. "Hana's lichaam is verdwenen en allee haar kleren bleven over. Als we geen nepbloed hadden uitgesmeerd zouden ze misschien denken dat ze gewoon levende was en ergens op de campus rondzwierf. Dan zouden ze lager op de campus blijven zoeken en dat zo problemen geven. Aangezien we vampierleerlingen hebben op de campus." legde hij uit. "Oh oke. Nu snap ik het." zei ik. "Hoe gaat het met Zero en Yuki?" vroeg ik. " Beter. Ze waren maar een keer achteruitgeduwd door Hana dus ze hebben alleen een paar schrammen en een gebroken rib. Over een paar dagen zullen ze wel worden ontslagen van het ziekenhuis." zei hij. "Gelukkig maar. Wanneer mag ik eigenlijk weg." vroeg ik. "Waarschijnlijk vanavond al.We hebben trouwens wat veranderingen ingevoerd wat betreft jouw schoolleven." zei hij. "Wat voor een veranderingen?" vroeg ik. " Vanaf nu zul je in plaats van elk weekend elke dag training krijgen om je krachten in controle te krijgen. Je hoeft geen guardianwerk meer te doen. En als extra maatregel zal ik in jouw kamer intrekken om je te beschremen als iemand je aanvalt in je slaap." zei hij. Mijn gezicht werd knalrood.