Amelia(L)-----

waarom was alles niet meer als normaal, en woonde ik thuis bij pap mam en ryan en woonde justin gewoon bij patty zijn moeder. ik zucht, we komen hier toch niet weg. langzamerhand word het donker, het maanlicht weerspiegelt in het meer, ik laat mijn voeten in het water, justin ligt al te slapen onder een paar dekens, langzamerhand vallen mijn ogen dicht, rustig loop ik naar het hoopje dekens en ga daar liggen, mijn ogen vallen dicht. de volgende ochtend word ik wakker, justin ligt nog te slapen. rustig loop ik naar het meer en gooi wat water over me heen. zo voelt het nog een beetje schoon, ik trek mijn nieuwe jurkje aan. het is een geel jurkje met ruches. ik hou helemaal niet van geel maar dit jurkje is echt heel schattig. ik kijk naar justin die opeens een blok in zijn handen heeft, een schrijfblok, 'wat doe je?'vraag ik, hij haalt zijn schouders op. 'toen de vracht geleverd werd was het 5 augustus. dat is twee dagen geleden dus nu is het 7 augustus'zegt justin, ik kijk hem met grote ogen aan,'NEE, ryan is vandaag jarig'zeg ik met tranen in mijn ogen, ik heb zelfs een keer een dansoptreden afgezegd om op zijn verjaardag te zijn, en nu mis ik het opeens. voor ik het weet stroomt er weer een traan over mijn wang. justin omhelst me, 'je kunt er niets aan doen en ik hoop dat hij dat snapt'zegt justin. 'nee, hij denkt dat ik dood ben'zeg ik terwijl er meer tranen volgen