{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and fourty-six.]

Een vrouwelijke en mannelijke centaur kwamen op hun edele manier uit het struikgewas.’Mama!!Papa!!’gilde de kleine centaur en liep snel naar haar ouders,waar ze eindelijk veilig was.De ogen van de vader gleden op Raven,Alex,Peter,Lucy,Selena,Gabrielle,Bella,Edmund,Nathalie,Evi,Tobey en de ouders Musso.’Heel erg bedankt,koningen,koninginnen en hun kennissen,’We zijn jullie eeuwig dankbaar omdat jullie Eleonora hebben gered van deze koude wezens.We staan bij jullie in het krijt.’De vrouwelijke centaur keek bezorgd naar de lucht;’Maar het is gevaarlijk hier.De vampiers slagen toe,het staat in de sterren geschreven.De ster van het onheil,en de ster van de oorlog naderen elkaar.Wezens zijn in gevaar.’Alexander en Megan keken ongerust naar hun kinderen.Selena en Gabrielle vonden de centaurs voorspelling maar vaag,maar de anderen,die dit hier kenden,wisten dat centauren wijze sterrenlezers waren en meestal alles juist hadden.’Dank jullie wel.’fluisterden ze nog en verdwenen met het geluid van hoeven.Ze gingen terug naar het kasteel,starend naar het as,wat enkele minuten vroeger een wrede vampier was.’Selena,’fluisterde Peter en trok haar mee,zonder dat de anderen het merkten,ergens naartoe.En dus gingen ze naar het kasteel,zonder Selena en Peter erbij.