~ McFlurry or McLove? #4.

Bijna huppelend liep ik de Mcdonalds uit. En ja, ik was ook blij dat mijn dienst er op zat maar ik was vooral blij dat ik zijn naam wist! Ik wist gewoon zijn naam! Eerst durfde ik bijna niet in zijn ogen te kijken omdat ik iets voor hem voelde wat ik nog nooit voor iemand had gevoeld. Zijn zoete zachte stem had een McFlurry Lion besteld en afgerekend. Ik voelde me weer stom omdat hij weer weg was gelopen zonder dat ik iets nieuws van hem afwist. Ik wou een nieuw dienblad pakken tot dat ik een briefje op de bar zag liggen. Ik had het open gevouwd.

Lieve Daniëlla,
Je bent de mooiste Mcdonalds-werknemer ooit.
Liefs,
Mick (McFlurry Loin)

Mick, wat een schattige naam he? Oh my lord, ik ben zo weg van hem. Ik drukte het briefje even tegen mijn hart aan. Je zal me wel gek vinden, maar ik ben superblij met dit briefje. Het is net een sprookje, Daniëlla en de mysterieuze prins van McFlurryland. Mijn mondhoeken krullen om van mijn eigen grapje. Ik haal de standaard van mijn scooter. Ja, ik weet het.. Het is geen vespa, maar ik kan er op rijden en daar gaat het om. Als het goed gaat mijn geld dat ik binnenhaal met mijn baantje, spaar ik toch voor een auto. Ik heb 3 maanden geleden mijn rijbewijs al gehaald - aangezien ik toch in Amerika woon - maar van mijn vader mag ik pas een auto op mijn 17e, vraag me niet waarom. Ik op mijn zadel zitten - die overigens echt zalig zit - en steek de sleutel in het sleutelgat. Ik draai de sleutel om en draai wat aan het handvat. Ik cross dan in diepe gedachten van Mick – of te wel mijn prins – naar huis.