3. what happened to her?

Ik keek hoe Kiki bijna rende naar de les. Geen twijfel mogelijk dat ze iets te verbergen had.
Ik dacht na, op weg naar mijn les. Wie had haar geslagen? En waarom? Had het iets met haar ogen te maken? Als ze dacht dat ik het wel weer zou vergeten, had ze het goed mis!
Ik kwam aan bij mijn klaslokaal en ging vlug zitten. ik keek naar de lege stoel naast mij en zuchte. Normaal gesproken zou Quil daar zitten, maar nadat we ons bij Jake’s roedel hadden aangesloten besloot hij dat school overbodig was. Nu kon hij meer wachtlopen en bij Claire zijn. De andere weerwolven dachten er ook al zo over. Dus nu was ik de enige werewolf die nog op school zat.
Natuurlijk had ik ook overwogen om gewoon van school af te gaan, maar ik vond school best wel leuk. Er viel altijd wel iets te beleven. Het was niet zo leuk als vampieren jagen, maar het was leuk.
En dan was er ook nog eens Kiki. Op de een of andere manier voelde het alsof ze me nodig had. Ik wilde haar beschermen. Waarvoor en waarom wist ik niet. Ik moest het gewoon doen.
De dag ging onmogelijk langzaam voorbij. Ik besloot dat ik Kiki voor aardrijkskunde zou ondervragen. Ze zou antwoord geven, of ze het nou wou of niet!
Eindelijk was het tijd voor aardrijkskunde, de laatste les van de dag. Ik wachte voor het lokaal op Kiki, maar ze was er nog niet toen de bel ging, dus ik ging maar naar binnen.
Een minuut later kwam Kiki binnen. Ze ging op haar plek aan de andere kant van het lokaal zitten. ik wou naar haar toe gaan, maar de leraar kwam net binnen lopen. Geluksvogel.
Ik lette meer op Kiki dan op de leraar in de les. Ik merkte dat toen de leraar haar huiswerk kwam nakijken, ze in de problemen raakte. Een normaal mens zou dat gesprek niet hebben gehoord van waar ik zat, maar ik had er geen problemen mee.
‘Je huiswerk alsjeblieft, Kiki,’ zei de leraar.
‘Ik heb het niet, meneer,’ antwoorde ze.
De leraar zuchte en schudde zijn hoofd. ‘Kom na de les dan maar bij me.’
Kiki trok wit weg bij die woorden.
Inwendig juichde ik zo’n beetje. Niet omdat ze naar de leraar moest, maar omdat ze nu niet weg kon rennen zodra de les was afgelopen.
Ik wachte ongeduldig op het einde van de les.