~Chapiter 7~

River wees met het zwaard naar de man en hield hem goed in de gaten. Elke beweging zie hij maakte volgde ze. 'Dat was niet zo aardig. Maar ik hou van een uitdaging.' Hij rende op haar af en River rende weg van haar plek. Toen ze ongeveer 10 stappen had gedaan viel ze weer voorover. 'Shit! Stomme benen. Serieus?! Net nu?!' Ze keek naar haar been en zag dat ze haar knie had geschaafd, maar er kwam wel een beetje bloed uit. 'Moet in echt nu bloeden?!' Riep ze. Ze ging zitten en wees met haar zwaard naar de man. 'Ruikt lekker, zo'n smaak kan ik niet weerstaan!' Hij sprong opnieuw op haar af en River kneep haar ogen dicht maar liet haar armen niet zakken. Ze hoorde hem gillen en keek op. Een jongen van de nachtklas stond recht voor haar neus en had de man neergestoken met wat waarschijnlijk zijn katana zou zijn. 'What the...' Mompelde de ze. Ze zag de man vergaan in as. 'Gaat het een beetje?' vroeg hij. River knikte en stond op. 'Bedankt voor net.' 'Een level E moet altijd vernietigd worden voor ze helemaal doordraaien. Die jij net zag was nog niet zo erg als de meeste level E's.' River knikte. 'Je bent gewond.' Ze keek naar haar knie. 'Het is maar een schaafwond.' De jongen haakte zijn arm in de hare en nam haar mee naar een bankje. 'Neem plaats.' River ging wantrouwend zitten. 'Heb je toevallig water bij?' Ze gaf het flesje dat ik haar tas zat aan hem. Hij deed wat water op de tissue en legde die op haar been. Ze keek eens goed naar de jongen. Hij had rood haar en groene ogen. 'Hoe heet deze dame?' 'River Pond. En hoe heet deze heer?' Vroeg ze lachend. 'Deze heer heet Raphaël Kato. Ben jij de nieuwe guardian?' Ze knikte. 'Aangenaam kennis te maken.' Hij kuste haar hand en River werd rood. 'Ik denk dat ik moet gaan. Het wordt al laat en Karin is vast ongerust.' Raphaël knikte en stond op. 'Zou ik met je mee mogen lopen?' 'Tuurlijk. Waarom niet?' Ze pakte de tissue uit zijn hand. 'Laten we deze maar weggooien.' Zei ze lachend. Ze gooide het weg en liep naast Raphaël terug naar Cross Accademy.

'River! Waar was je?!' Karin knuffelde haar. 'Waarom bleef je zo lang weg? En wie is hij?' River grinnikte. 'Ik was in de stad, ik werd opgehouden en dit is Raphaël.' Raphaël pakte Karin's hand en die kuste hij. 'Aangenaam.' Hij wende zich weer tot River. 'Ik moet terug naar mijn dorm. Nog een fijne avond dames.' 'Zie je later wel weer.' Zei River. 'Ja, doei.' Zei Karin dromerig. River keek naar Karin en probeerde haar lach in te houden tot Raphaël uit zicht was. 'Mens, je bent verliefd!' Karin deed snel haar hand voor River's mond. 'Nietes!' Zei ze met een rood hoofd. 'Maar ik moet zo weer patrouëren dus ik ga mijn spullen weg leggen.' 'Wil je niets eten?' Ze schudde haar hoofd. 'Heb niet zo'n honger.' Ze liep snel naar haar kamer en legde daar haar tas neer. Ze deed een mini flesje water in haar zak met haar potje pillen en friste zichzelf op. 'Weer helemaal opgeknapt!' Zei ze tegen haar spiegelbeeld. Ze trok haar jas uit en gooide die op haar bed. Ze pakte haar tas met naar schetsboek en potloden en liep de kamer uit.

Het was avond en River zat achter een boom te tekenen. Ze tekende een nest met vogels die ze zag. Het was niet zo donker en er was een lantarenpaal vlak naast haar en achter de boom dat het nest er prachtig uit liet zien. Ze tekende alles wat ze zag. Ze tekende de boom, het nest, de licht. Ze keek blij naar het eindresultaat. 'Ik wist niet dat je kon tekenen. 't Is mooi.' Ze schrok op en keek om haar heen. Ze ontmoette de ogen van Zero. 'Euh... Dankje.' Zero ging naast haar zitten en pakte het schetsboek uit haar hand. 'Het ziet er erg realistisch uit.' River pakte het schetsboek uit zijn handen. 'Mijn.' Zei ze lachend. Zero lachte niet en keek haar fronsend aan. 'Niet grappig?' Hij schudde zijn hoofd. 'Oké.' Ze stond op. 'Ik ga verder oké?' Zero stond op en liep weg. 'Juist...' Ze liep wat rond op het terrein maar het was gewoon een rustige avond.