#11

Draco en Maria gingen samen naar de Grote Zaal én weer keken heel veel mensen hen raar aan.
"Waarom kijken mensen altijd zo raar als ik bij jou ben?"
"Hmm, ik zou het niet weten. Misschien omdat ik een Slytherin ben en jij een Gryffindor. En dat is heel uitzonderlijk." Hij lachtte en streek met zijn hand door zijn blonde, bijna witte haar. Ze namen afscheid van elkaar en gingen aan hun tafel zitten.
"Hey, iedereen! Hoe was jullie dagje?" vroeg Maria.
"Het ging wel, haha." zei Hermione.
"Hoe gaat het met jou Harry? Straks nablijven bij Umbridge, zeker?"
"Ja, dat gaat heel erg leuk worden." zei hij sarcastisch. Verder praatten ze over wat ze gingen doen in het weekend. Morgen gingen de meeste mensen naar het dorpje Hogsmeade, dus besloot ze ook te gaan. Ze had een tip gekregen van Fred en George om naar Zonko's Joke Shop te gaan. Voor hen was het dé hemel als je van grappen hield. Dat ging ze zeker onthouden! Na het avondmaal gingen de Gryffindors naar hun leerlingenkamer en Maria besloot om haar huiswerk al te maken. De kamer liep langzaam leeg en Maria ging ook maar gaan slapen. Ze kon moeilijk slaap vatten, want ze was te enthousiast over morgen. Dit was het eerste weekend op Hogwarts, ze kon het moeilijk geloven dat ze echt op een toverschool zat. Ze had er leuke mensen ontmoet: Hermione, Ron, Harry, de tweeling en zoveel andere. Niet te vergeten, ze had Draco ook ontmoet. Met die gedachte viel ze rustig in slaap, tot ze de stemmen van Nes en Hermione hoorden.
"Morgen, hoe laat is het?" Ze wreef in haar ogen om wakker te worden.
"Het is 8 uur, we gaan ontbijten en dan gaan we naar Hogsmeade."
"Oh, ok. Ik ga me aankleden en ik kom dan naar de Grote Zaal. Is dat goed?"
"Ja, hoor. Je doet maar." Nes en Hermione gingen de slaapkamer uit en Maria deed haar 'weekendkleren' aan. Toen ze de leerlingenkamer binnen kwam, zag ze Fred en George.
"Jullie zijn echt wel onafscheidelijk hè? Haha."
"Ah, Maria! We moeten jou hebben en ja, we zijn onafscheidelijk."
"Euh, waarom?"
"Zou je met ons naar Hogsmeade willen gaan? Dan kunnen we je de Joke Shop aan je tonen. Je gaat het super vinden!"
"Tuurlijk wil ik dat, het lijkt me zelfs heel tof! Ik heb met jullie nog niet echt veel gedaan." Je zag zo dat de tweeling blij waren met het antwoord. Maria had dus een kleine 'date' met de tweeling. Samen gingen ze naar de Grote Zaal. Opeens vlogen er honderden uilen binnen, dat betekende dat de post er was. Maria had deze week nog geen post gehad en dat vond ze raar, want haar ouders hadden gezegd dat ze om de week wel een briefje gingen schrijven. Ze besloot om later deze dag een briefje te sturen.
"Ik weet niet of je het weet, maar er zweeft iets boven je hoofd." zei Ron met zijn mond vol eten. Maria keek naar boven en pakte het briefje. Had ze dan toch post? Er stond'Voor Maria' op en het was geschreven op een mooi stukje perkament.

Er stond geen naam bij, wie zou het zijn? Er stond een verrassing te wachten op haar en dat wou ze absoluut niet missen.