59. The Ring

Ze had Denn in bad gestopt en het was de eerste keer dat Denn niet beet of krabde. Toen ze klaar was Denn drogen ging ze zelf douchen en liep als een zombie weer haar kamer in. Toen mevrouw Zabini riep dat de pannekoeken klaar waren hoorde ze iemand als een bezetene van de trap af rennen en iemand anders juist op een normaal tempo. Ze schudde glimlachend haar hoofd en liep haar kamer uit. Ze liep rustig de trap af en toen ze in de woonkamer aan kwam zag ze dat mevrouw Zabini Blaise op zijn hoofd sloep met een pan. Hij was net gewassen en het water drupte er vanaf. Olette liep stil de keuken in en ging zitten. 'Eet smakelijk!' Riep Blaise die aanviel toen mevrouw Zabini ook ging zitten. 'Ik denk dat hij vandaag niets geleerd heeft.' Zei Draco grijnzend. Mevrouw Zabini lachtte ook en at ook van haar pannekoeken. Olette nam één hapje maar voelde zich daarna misselijk. 'Ik heb eigenlijk niet zo'n honger.' Zei ze. 'Vind je ze niet lekker? Als je ze niet lekker vind geef ik je iets anders.' Ze schudde haar hoofd. 'Nee dank u.' Blaise begon rustiger te eten en het bleef stil aan de tafel. Uiteindelijk verbrak Draco de stilte. 'Wat is er? Je was net nog zo blij.' Ze hield haar schouders op. 'Stond er iets in de brief dat je vanstreek maakte?' Vroeg mevrouw Zabini. 'Mijn ouders willen dat ik morgenavond thuis ben.' Zei ze. Blaise schoot in de lach. 'Oow is dat het?! Dat is toch niet zo erg?' Ze schudde haar hoofd en stond op. 'Ik ga alvast inpakken.' Zei ze. Ze liep de keuken uit en ging naarh aar kamer. 'Hey Denn, ik heb het hun gezegd. Maar weet je, ik wil niet weg. Het is hier zo anders, leuk anders.' Ze zuchtte. 'Ik ga alvast inpakken. Ik vraag wel aan Draco of hij je cadeau wilt bewaren voor je. Ik kan het niet meenemen, anders blazen ze het zo op. Vandaar dat ik bijna tot geen knuffels had toen ik klein was.' Zei ze half lachend. 'Kijk niet zo, ik lach toch?' Zei ze terwijl ze Denn over zijn kop aaide. 'Ga jij nu maar genieten van je cadeau zolang je kunt.' Ze pakte het tasje dat vanbinnen groter was en stopte daar al haar kerstcadeaus in. 'Zo vind mam ze niet. Denk je dat Draco het erg zou vinden om dit ook te bewaren?' Ze zuchtte en pakte verder in.

Na een half uurtje werd er op haar deur geklopt. 'Wij zijn het.' Draco en Blaise liepen haar kamer in. Ze gingen naast haar zitten op de grond. 'Waarom moet je naar ze toe?' Vroeg Blaise. 'Geen idee. Er stond alleen dat ik morgenavond naar huis moest via de haard. Ik heb dus brandstof nodig. En er stond ook dat ik alleen moest komen.' Ze knikten. 'Mijn moeder vind het jammer dat je gaat, ze mag je heel erg.' Olette glimlachte. 'Dat is lief van haar.' Ze pakte weer een shirt en stopte die in haar koffer. 'Ik ga dan maar weer, mam troosten. Ze vond het jammer dat je zo verdrietig was tijdens het eten dus ga ik haar even opvrolijken.' Olette knikte en Blaise verliet de kamer. 'Mag ik die brief lezen?' Olette wees naar haar bureau. Draco ging naarhet bureau en pakte de brief en las hem. 'Niet te geloven dat Hij je ouders de opdracht gaf of jou naar huis te sturen. Wat is het nut ervan?' Olette hield haar schouders op. 'Kan ik je een geheim vertellen?' Draco ging naast haar zitten. 'Tuurlijk.' 'Ik ben bang.' Snikte ze. Draco stond op en pakte een tissue. 'Waarom?' Hi gaf hem aan Olette. 'Je weet hoe mijn ouders zijn. En hoe hun vrienden zijn. En in ben bang dat ik naar huis moet omdat ik dan niet meer naar school mag en dat wil in niet want in vind het zo leuk daar en het is er zo anders op een goede manier en ik wil niet dat de plek die mij gelukkig maakt van me afgenomen word want anders voel ik me zo alleen.' Snikte ze nog sneller. Draco gaf haar een knuffel. 'Gast, het is al goed. Perkamentus is er altijd voor je. Dankzij hem ben je naar school gekomen dus hij zal je heus wel weer terug halen dan.' Ze bleef nog even snikken maar kalmeerde al snel. 'Sorry voor mijn gedrag.' Draco lachtte. 'Het is logies dat je je zo gedraagd dus geen sorry's meer. Beloofd?' Ze knikte. 'Ga je even opfrissen. We gaan beneden nog een film kijken en dan gaan we slapen. Dat inpakken komt morgen we.' Olette knikte en stond op. 'Zou jij dat tasje voor me kunnen bewaren? Er zitten spullen in die ik liever niet bij me wil hebben als mijn ouders er zijn.' Draco knikte en pakte het tasje. 'Ik stop hem meteen in mijn koffer, dan vergeet in hem niet.' Olette knikte en liep naar de badkamer.

Ze plofte naast Blaise neer. 'Welke film word het?' Hij grijnsde. 'Nou, na dat weeping Angel gedoe van jullie leek het me leuk om een horrorfilm te nemen. Jullie hebben er namelijk zelf eentje een soort van meegemaakt.' Olette knikte. 'En wat vond Draco ervan?' 'Hij vond het best, alleen hij zei wel dat ik het voor de zekerheid aan jou moest vragen.' Olette knikte. 'Welke film?' 'The Ring. Als je een video kijkt heb je nog maar 7 dagen te leven. Dat is wat ik hoorde teminste. Maar dreuzelfilms zijn altijd al slap geweest.' Draco kwam naast Olette zitten. 'Dus het wordt The Ring?' Blaise knikte. 'Oké dan!' 'Mam wilt niet meekijken omdat ze al bang is van dat Angel verhaal van je.' 'Oeps...' Blaise starte de film en ze namen allemaal een handje vol popcorn.

Yaay! Ik schrijf meer!! Dat komt ook omdat ik meer inspiratie heb!! Yaay!! Kudo? Reactie?