Diary Part 1.

Dear Diary,
Have you ever felt like the world was gonna fall.
Like everything you know is fading or breaking into million pieces of glass.
I feel them, cutting into my feet.
They’re making me dizzy and there’s nowhere I can run to. I’m stuck in a world I once knew.
Now it’s all so strange, like I’m lost again.
Is it possible that I forgot about things, like Scorpius?
He’s Draco’s son, but I don’t really think he’s one of them…
Well actually I don’t believe that the Malfoys have anything to do with it, at all.
But dad said that…. You know never mind. I’m just a little caught up in everything.
Everything will be okay! Don’t worry

Ik legde mijn dagboek weg, beet nerveus op de achterkant van mijn pen. Het lokaal was nog leeg, het geluid van de stemmen suisden door mijn oren. Iedereen bleef buiten staan, wetend dat als je eenmaal binnen was, je niet meer terug kon keren. Het was veilig hier. Stil.
Soms was het beter om in de stilte en het duister te vertoeven dan in het midden van een gigantische spot. De deur vloog open en voetstappen gleden naar binnen, braken het schild dat ik net opgebouwd had. Het was een jongen die me bekend voorkwam. Hij ging aan de tafel voor me zitten, legde een kleine lederen bundel op de tafel en een veer. Ik haalde ongemakkelijk adem. Het voelde opeens heel erg benauwend.