004

Woedend om wat ze heeft gedaan, sta ik met mijn armen over elkaar toe te kijken hoe Justin het liedje opdraagt aan Heather, die staat te shaken en te trillen. Ze kan het niet geloven en is dolblij. Ik ben dan geen fan, maar hij koos MIJ. In mijn hoofd zie ik hem weer naar me kijken. Alleen Heather kon dat natuurlijk weer verpesten. Heel het concert praat ik niet meer met haar. Als het concert afgelopen is en het leeg begint te stromen, wordt ze enorm blij; 'OMG! Zag je dat? Hij keek gewoon naar mij! En ik en hij en podium en-''Jaja ik was erbij, hoor!' zeg ik geïrriteerd. Als we naar buiten gaan, doe ik mijn jas aan. Het was vreselijk koud. Ik kijk op mijn horloge, onze chauffeur had er al moeten zijn. 'Hij zou toch om 1 uur komen?' 'Nee, ik heb gezegt dat het om twee uur afgelopen was, dan kan ik Justin nog even zoeken!' Ik zucht. Fijn! Kan ik daar ook nog op wachten... Ik voelde me zo rot. Dat had ik kunnen zijn op het podium. Ik wil alleen nog maar in mijn bed liggen en er nooit meer uitkomen... Ik plof neer op de grond en wacht...