Chapter 023|| Paris.

Ik werd van alle kanten door vreemde mensen aangesproken. Natuurlijk ze wilden wat verkopen. Zonder te antwoorden zette ik mijn zonnebril op en liep ver weg, bij de eiffeltoren vandaan. Ik stond op een grote groene veld. Ik was alleen, geen vriend of vriendin bij me, geen familie en geen dier, niets. Het voelde goed, even weg te zijn. Weg van alle geluiden, de mensen die aan je hoofd zeurden, ruzies die om me heen speelden, geen mensen die zeiden wat ik moest doen en geen muziek die de stilte verbrak. Het was vredig, het was alles wat ik wilde. Ik wilde hier blijven, weg van alle heisa. Hier wonen, weg van mensen die je leven niet bepaald makkelijker maakten. Vanaf hier verdwijnen, alsof ik nooit heb bestaan.
Met tegen zin stond ik op en ijsbeerde ik heen en weer, moest ik terug? Of gewoon in Parijs blijven wonen, mijn mobiel weg gooien en hier een leven opbouwen?
Wat moet ik doen?

Honeys, I'm sorry, maar mijn inspiratie raakte ook op ;$