Locked Door

Ik sta op en Max loopt met me mee naar boven toe. Op de trappen neemt Max mijn hand beet en kijkt bezorgd voor zich uit. Als ik dingen hoor vallen versnel ik mijn pas en merk dat hij in zijn kamer is, want dat is de enige die dicht is. Ik wil hem openen maar hij blijkt op slot. 'Zit hier een sleutel op?' vraag ik verbaasd. 'Em,mama,...vorige week hebben ik en Shawn de sleutels gevonden, toen we op zoek waren achter koekjes. ' bekend Max schuldig en ik zucht diep. Ik begin te kloppen op de deur en roep zijn naam. Ik hoor dingen breken, iets van glas dus. Bang kijk ik naar de deur en begin er wild aan te trekken. 'Shawn, het is tante, open de deur eens!' roep ik en Max begint plots te huilen. 'Sorry mama..' zegt hij schuldig. Ik hurk bij hem neer en knuffel hem. 'Het is niet jou schuld lieffje, je kan er niets aan doen.' zeg ik en kus zijn voorhoofd. Hij knikt en klopt nu zelf op de deur. 'Het is Max!!' roept hij.


Maar het haalt niets uit. Schichtig kijk ik om me heen, maar zie niets bruikbaars. Ik ren naar mijn badkamer en hoop daar iets te vinden. ik neem een potlood en kniel neer voor de deur. Nu maar hopen dat de sleutel rechtzit. Ik prop de potlood erdoor en hoor iets vallen. Ik glimlach en Max kijkt met betraande oogjes naar de deur. 'Max, haal jou sleutel.' beveel ik hem en hij snelt weg. Ik klop nog eens op de deur maar hoor niets meer vallen. Ik weet niet of dat een goed of een slecht teken is. 'Shawn?' vraag ik bang. Geen antwoord.


Met trillende vingers steek ik de sleutel erin en klikt hij open. 'Max, blijf even hier.' zeg ik streng. Hij schud zijn hoofd. 'Ik wil hem zien.' moppert hij. 'Wacht hier, ik ga eerst.' zeg ik en geïrriteerd blijft hij toch staan. Ik open de deur en zie dat...alles vernield is. Van boven tot onder. Zijn klok is van de muur, papier ligt overal, zijn actiefiguren liggen verspreid over de grond, waar enkele kapot van zijn. Maar waar is hij? Ik merk dat zijn badkamerdeur openstaat. 'Shawn lieverd?' vraag ik. Ik hoor licht gesnik en duw de deur open. Het eerste wat me opvalt is dat de spiegel er niet meer hangt. Dat moet vast dat gebroken geluid zijn. Ik duw de deur verder open en sta op het punt een beroerte te krijgen. 'Shawn!!!' gilt MAx plots achter mij en begint te gillen, schreeuwen en huilen.


Ik krijg tranen in mijn ogen en kom dan toch in actie. De douchewand die van glas was hangt er niet meer. Die heeft zijn plekje op Shawn gevonden. Hij zit onder het bloed en zijn ogen zijn gesloten. Ik kniel neer en draai me tot Max die hysterisch staat te gillen. 'Roep papa!' zeg ik huilend. Hij rent de kamer uit en ik probeer het glas van hem af te halen. Zijn arm en hals bloeden hevig en snel neem ik een paar handdoeken. 'Jongen,' fluister ik en tik tegen zijn wang. Geen reactie. Zelf zit ik nu ook al onder het bloed en hoor geren op de gang. 'Lieverd, wat is er, Max is helema..' Bill stopt en ik draai me om. 'Nee toch..' mompelt hij. 'We hebben een ambulance nodig Bill.' zeg ik huilend. Meteen neemt hij zijn gsm. Ik hoor gestommel op de gang en hoor gegil. 'Shawn!!' Gilt Fien en komt naast me zitten. 'Wat heb je gedaan lieverd?' huilt ze en slaat een hand voor haar mond. Ik wordt naar achter getrokken en voel Bill's armen om me heen. 'Rustig maar, ze komen zo.' fluistert hij met een bange stem.


Fien neemt Shawn op en drukt hem tegen zich aan. 'Alsjeblieft,...niet jij..' snikt ze en ik hoor de deurbel. Bill loopt naar onder en stuurt ze paniekerend naar boven. 'Wat gebeurd er allemaal?' hoor ik Tom roepen, maar ik kan enkel staren naar de levenloze Shawn. Ik hoop maar dat hij niet gaat doodbloeden. De mannen stormen binnen en meteen overhandigd Fien hem. We worden de badkamer uitgestuurd en ik staar maar wat naar de grond. 'Liefje, kom eens.' zegt Bill en opent zijn armen. Ik ga erin schuilen en zie een uiterst geschrokken en huilende Tom staan. Meteen stormt Fien op hem af en begint hem te slaan. 'Dit is verdomme jou schuld!! Wat ben je toch een Eikel!! Ik vergeef het je nooit!!' gilt ze huilend en hij probeert haar in zijn armen te trekken. Ze zakt door haar benen en drukt toch haar hoofd in zijn hals. 'Hij is je zoon Tom..' snikt ze en Tom houdt haar stevig vast. 'Ik wou niet..' fluisterd hij en ze rilt als een gek. 'Waar is Max?' fluister ik. 'Bij Simone en Jürgen.' zegt hij zacht en streelt door mijn haar heen.

De deur gaat weer open en Shawn verschijnt onder beademing en op een brancard. 'Hij moet onmiddellijk naar het ziekenhuis toe.' meld er een en Tom en Fien lopen meteen mee. Voor Fien de deur uitloopt knuffel ik haar nog eens en kus haar wang. 'We komen zo meteen.' zeg ik zacht. Ze knikt en volgt Tom naar buiten. Samen met Bill loop ik naar de badkamer en wassen al het bloed af. We trekken iets proper aan en ik zie Max op ons bed zitten. Die jongen heeft dat afschuwelijke beeld van zijn neefje ook gezien. Het moet vreselijk zijn! Hij merkt me op en ik ga naast hem zitten. Hij kruipt op mijn schoot en slaat zijn armen om me heen. Ik streel door zijn haren en hij kalmeerd erdoor. Bill komt erbij en en wrijft over zijn rug heen. 'Gaan we naar het ziekenhuis?' vraagt hij zacht. 'Ja, kom.' zegt Bill en hij laat zich door Bill opnemen.

Even later zijn we in het ziekenhuis en wachten zenuwachtig op nieuws. Simone zorgt nu wel effe voor de tweeling en komt later nog eens af. Een dokter komt uit de kamer en hij glimlacht. Dat is iets goed toch? Hij schud de hand van Tom en Fien. 'Jullie zoon heeft geluk gehad met de handdoeken, zijn hoofdslagaders lagen bloot en hij heeft daardoor veel bloed verloren. Hij maakt het prima, hij vraagt zelfs achter jullie.' zegt hij. 'Dus hij is bij bewustzijn?' vraagt Fien hoopvol. 'Ja, jullie kunnen bij hem, Hij moet wel een nachtje hierblijven.' zegt hij en meteen gaat Fien binnen. Als ze merkt dat Tom niet volgt kijkt ze hem streng aan. 'Kaulitz, nu meteen meekomen.' zegt ze en neemt zijn hand. 'Hij wil me nu vast niet zien hoor.' moppert hij. 'Ach stel je niet zo aan,' gromt ze en duwt hem de kamer in.

Bill grinnikt en Max krijgt een lachje op zijn gezicht. 'Shawn leeft nog!' zegt hij vrolijk. 'Natuurlijk wel liefje, je dacht toch niet dat hij doodging he?' zegt Bill verontwaardigd. Verlegen kijkt hij omlaag. 'Jawel, er was zoveel bloed..' zegt hij zacht. 'Ach, lieverd toch.' zegt Bill en omhelst hem. 'Gaan we een cadeautje kopen?' vraagt hij dan opgewekt. 'Ja, kom.' zeg ik en we lopen naar de onderste etage. Max kiest een auto uit en vrolijk holt hij door de gang ermee. 'Gelukkig maakt hij het goed.' zeg ik en Bill kust mijn voorhoofd.


'Ja dat is waar lieverd.' zegt hij lief en verstrengeld zijn hand met de mijne. Glimlachend opent Tom de deur en vraagt ons erin. 'Shawn, ik heb een pakje voor je!' roept Max meteen en snelt naar zijn bed toe. Hij heeft een infuus in en verband met plakkers erop.
'Wat gaaf!' zegt hij vrolijk en kijkt met stralende oogjes naar de racewagen. 'Dankje Max!' zegt hij en geeft hem de box.

Wat was er nu blijkbaar gebeurd; Hij was dus druk bezig met alles kapot te gooien, en kwam bij de badkamer aan. Hij had een stuk speelgoed in zijn handen en gooide het uit woede tegen de spiegel aan. Hij schrok van het brekende glas en struikelde naar achter, recht in de glazendouchewand. Hij heeft echt veel geluk gehad, hoor! Hij heeft nu diepse sneden in zijn hals, hoofd en armen. Tom had meteen spijt van zijn actie en besloot bij hem in het ziekenhuis te blijven slapen, zodat ze samen nog wat konden praten.