~ McFlurry or McLove? #2.

‘’Daniëlla! Alsjeblieft?’’ vroeg Lisetta smekend aan me toen we een winkel langsgingen. Ik was net klaar met mijn eerste werkdag en Lisetta kwam met het idee om te gaan shoppen. Ik wou best wel even wat nieuws en besloot dus mee gegaan. We zouden nu naar onze bus moeten lopen, maar Lisetta werkt niet echt mee vandaag. ‘’Lisetta, kom op! We hebben 3 uur in de stad rondgelopen, als je nu nog niet geslaagd bent..’’ Ik wierp een blik op Lisetta’s tassen gevuld met topjes, schoenen, broeken, korte mouwen shirtjes en jelly belly’s daar is ze namelijk dol op. ‘’Nu wil ik graag naar huis, we missen zometeen onze bus, let maar op’’ zei ik eigenwijs tegen mijn zus. ‘’Dan nemen we een taxi, kom op nog een winkel’’ zei Lisetta. Ik had weinig tijd om iets terug te zeggen want ze sleurde me al de winkel in.
‘’Dames!’’ zei mijn vader overbezorgd toen we binnenkwamen ‘’Jullie zouden stipt 6 uur thuis zijn!’’ Ik keek een beetje argwanend naar mijn zus toe. ‘’Wie gaat het uitleggen? Daniëlla zeg het maar.’’ Weer keek ik naar Lisetta, zij zou het eigenlijk moeten vertellen.. ‘’Pap, het spijt me maar ik moest perse nog een winkel in. Toen miste we onze bus en moesten we de taxi nemen’’ zei Lisetta, nooit gedacht dat ze het werkelijk uit zich zelf zou vertellen.
‘’Lisetta, dat was nou niet nodig, volgende keer gewoon op tijd thuis zijn, oké?’’ We knikte netjes naar onze vader en toen liepen we beiden naar boven.
Ik liet me vallen op mijn bed en dacht aan mijn eerste werkdag. Ik dacht aan de dikke man die steeds terugkwam om iets bij te bestellen, ik dacht aan mijn klasgenoten die precies aan mijn counter iets gingen bestellen, ik schaamde me dood! Maar ik dacht ook aan de klant die mij het meeste aansprak, als ik hem in de stad of in de discotheek was tegengekomen wist ik nu al zijn naam, adres en telefoonnummer.
Van de baas mag je geen persoonlijke gegevens rond vragen, misschien ook wel logisch maar diegene sprak me zo erg aan.. Bestaat liefde op het eerste gezicht?