Aurora Solis Jackson
~Tweeënhalve week later~

Bella en Edward waren net thuisgekomen. En ik had met open mond gestaan toen ik zag waarom. Bella was zwanger. Van Edward. Dat kan niet!, had ik willen schreeuwen, maar ja er was toch duidelijk bewijs van wel. En meteen werd me een verbod opgelegd om contact te zoeken met de wolven, want als ze erachter zouden komen zouden ze op z'n zachtst gezegd niet blij zijn, dus ik vond het best. Ik gaf te veel om de Cullens om zoiets te laten gebeuren. Hoewel ik Jake heel erg miste. “Bedankt.”, zei Edward. “Maar misschien is het beter dat je het wel doet en dan vertelt dat Bella heel erg ziek is, want ze krijgen waarschijnlijk argwaan als ze opeens geen contact meer hebben.” “Hmmm, daar heb je gelijk in....”, mompelde ik. Maar het niet vertellen aan Jake zou wel moeilijk worden. “Het lukt je wel.”, zei Edward. “Ik ga morgen weer naar het strand.”, zei ik terwijl ik op stond. “Oké. Ik breng je wel.”, zei Alice.

Ik zat tegen Jake aan. Ik had hem zo erg gemist dat ik niet kon geloven dat hij hier echt was. En natuurlijk vertelde ik braaf wat we hadden afgesproken. “Oké, is ze echt ziek, of gewoon al een bloedzuiger?”, vroeg Jake en ik zag dat het elk gedeelte van zijn concentratie nam om rustig te blijven. “Echt ziek. En Edward wil haar gewoon genezen, niet veranderen.” “Dat slaat echt nergens op. Ze wil toch zo graag zo zijn?” “Jake, laat het gaan.”, zei ik.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen