Hoofdstuk 11:

Ik merkte dat ik wel ver van de jongens af dreef en wou terug zwemmen. Toen ik even niet bewoog voelde ik een hand op mijn enkel en die trok me onderwater. Ik kreeg meteen een flashback naar het ongeluk van een jaar geleden en raakte in paniek. Toen de persoon van wie de hand was het merkte liet die me los en dreef ik terug naar boven. Zo snel als ik kon zwom ik weg maar ik voelde een hand op mijn schouder die me omdraaide. Ik keek in het gezicht van een onbekende jongen die zei: “sorry, ik dacht dat je iemand anders was. Wat was er waardoor je in paniek raakte?” Ik dacht even na en besloot toen te vertellen van het ongeluk. Toen ik uitgepraat was bood de jongen zijn excuses aan en vroeg of ik een vriend had. Ik knikte en zei dat ik verloofd was. De jongen vloekte binnensmonds en mompelde iets wat klonk als ‘alles kan kapot’. Ik trok er niks van aan en zwom terug naar de jongens toe. Bij de jongens aangekomen ging ik dicht tegen Dean aan staan en keek ik nog een keer in de richting van de onbekende jongen. Hij keek boos naar Dean en zwom toen weg. “wat is er?” vroeg Dean bezorgd. “Ik heb het koud.” Loog ik snel. Hij kwam dichter tegen me aan staan en gaf me een kus. De jongens achter ons begonnen vieze geluidjes te maken en ik begon te lachen. Ik draaide me om en ging met mijn rug tegen Dean aan staan, die automatisch zijn armen om me heen sloeg. Ik draaide alleen mijn hoofd zodat ik hem een kus op zijn sleutelbeen kon geven en ging keek toen weer naar de jongens die ons vies aanzaten te kijken. “het word tijd dat jullie een vriendin gaan zoeken. Jullie vallen ons lastig!” zei Dean. “dat is niet nodig, ik red me wel. Ik zal me trouwens even voorstellen, ik ben Andrew.” Zei een van de jongens en hij stak zijn hand naar me uit. Ik schudde zijn hand en keek afwachtend naar de andere jongens in de hoop nog een paar namen te krijgen. “Ik ben Alex, en dat zijn Aidan, Matthew en William.” Zei hij terwijl hij ze een voor een aanwees. Ik knikte kort naar de jongens en we gingen terug naar onze handdoeken. “hoelang woon je hier al?” vroeg Aidan. Ik telde in mijn hoofd de maanden dat ik hier al woonde en antwoordde dat ik hier nu anderhalf jaar woonde. William vroeg of we mee wat gingen drinken en ik deed mijn kleren weer aan. We liepen naar een strandbar en dronken daar wat. Het was al erg laat in de avond toen we opstonden. Toen ik merkte dat de jongens te voet waren vroeg ik of ik ze weg moest brengen. De jongens zeiden dat het fijn zou zijn en we liepen naar de parkeerplaats. “welke auto is van jou? Die?” vroeg Matthew terwijl hij naar een mini cooper wees. Ik schudde mijn hoofd en wees naar mijn auto. “now way! Je hebt een Q5? Dat is een grapje zeker?!” zei hij geschrokken. “Nee dat is geen grapje… hij rijd heel fijn, alleen soms wil ik gewoon iets kleiner. Ik zat te denken aan een R8 of een S5. Ik wil in ieder geval een Audi.” Zei ik. De jongens keken me met open mond aan en ik liep lachend weg. Achter me hoorde ik ze iets tegen Dean mompelen in de vorm van ‘goed voor elkaar jongen, en knappe griet mét verstand van auto’s en een hoop geld.’ Ik lachte en ging achter het stuur zitten terwijl de rest ook instapte. Ik vroeg waar ze woonde en bracht ze weg. Toen Dean en ik terug thuis waren ging hij op de bank zitten en zette hij de tv aan. Ik ruimde het huis wat op en ging toen op zijn schoot zitten. We zaten een beetje te kleffen toen de bel ging. Ik zuchtte diep waardoor hij moest lachen. De bel ging nog een keer en ik liep naar de deur. Mijn moeder stond voor de deur en keek me vrolijk aan. Ze vroeg of ik zin had om vanavond gezellig iets te gaan doen en ik zei dat ik al plannen had met Dean. Ze zei dat het niet erg was en liep terug naar haar huis. Ik deed de deur dicht en liep terug naar Dean. Hij lag nu languit op de bank en ik keek hem nep-boos aan. “dan maar zo…” mompelde ik terwijl ik boven op hem ging liggen.