001 ~ Anne

‘Heb je echt alles ingepakt lieverd?’ vroeg mijn moeder voor de honderdste keer. ‘Ja mam! Ik heb echt alles.’ Zuchtte ik. Ze is echt een lieverd, maar ze is ook zo over bezorgd. ‘Heb je zonnebrand, een zonnebril. Een..’ ‘Een oplader voor mijn telefoon, mijn paspoort, geld. Alles wat je net ook al gevraagd hebt.’ Zei ik licht geïrriteerd. ‘Sorry lieverd. Ik ben gewoon zo bang, je gat helemaal alleen naar dat land, voor een raar tv programma.’ Mompelde ze en er sprongen tranen in haar ogen. ‘Je hebt toch alles uitgezocht? Je hebt zelfs met Jason gebeld. Dus maak je alsjeblieft geen zorgen mama.’ Glimlachte ik. ‘En echt, ik zal je missen. Maar geloof me, ik kan het aan mama. Ik kan mezelf daar wel redden.’ Glimlachte ik en ik drukte een kus op haar wang. Papa stond in de deuropening toe te kijken, maar de blik in zijn ogen zei al genoeg. Hij wou liever voor de tv zitten dan in mijn buurt te zijn. ‘Duurt het nog lang?’ zuchtte hij geïrriteerd. ‘Ach ga toch tv kijken, ik zal je toch niet missen.’siste ik en ik keek hem boos aan. Hij gaf me een nonchalante blik en liep toen gewoon weg. Eerst dacht ik dat ik hem misschien nog zou missen, heel misschien. Maar nu weet ik het zeker, ik zal die eikel echt niet gaan missen. Ik ben blij dat ik van hem af ben. ‘Lieverd hij zal je vast gaan missen.’zei mama glimlachend. ‘Mam, geloof je dat nou zelf?’ vroeg ik verbaasd. ‘Nee eigenlijk niet.’ Zei ze en we schoten beide in de lach. Ondanks dat mama zo bezorgd is, ik ga haar écht missen!