[TWO] Hemelblauwe ogen !

De avond viel in Londen en Amber besloot om terug naar het hotel te keren. Ze had de hele middag alleen in Londen rond gelopen en kon maar aan 1 iemand denken. Georg! Ze vroeg zich af of ze hem ooit nog eens zou zien en waarom hij er zo opeens van door was. Ach ja, wat zou zo een jongen als hij nu in haar zien. Toen ze in het hotel aankwam ging ze naar de tafel toe waar haar vriendinnen al zaten te eten. ‘Amber daar ben je! Waar heb je gezeten? We waren dood ongerust’ Zei Jessica overbezorgd. ‘Ik zag dat jullie het druk hadden en heb daarom maar alleen wat in Londen rond gelopen.’ ‘Ben je gek? Dat is gevaarlijk.’ Zei Sarah. ‘Weet ik maar er is mij niets over komen, dus...’ ‘Zo wat heb je dan allemaal gedaan?’ Vroeg Julie. ‘Gewoon wat rond gelopen in het park. ’t Is best groot. En jullie?’ Ze zag haar vriendinnen nieuwsgierig en met een geheimzinnige lach naar haar kijken. ‘Waarom kijken jullie zo naar mij?’ ‘Gewoon je heb een blik in je ogen dat we maar al te goed kennen.’ Lachte Jessica naar haar. ‘Vertel op!’ Zei Sarah. ‘Wie is het? Hoe heet hij? Is hij knap?...’ Zei Julie. ‘Meiden!’ ‘Amber!’ Zeiden ze in koor. ‘Kom op Amber, vertel het!’ Drong Sarah aan. ‘Oké, ik ben naar de fontein gegaan en daar botste ik met een jongen, Georg. Hij had mij niet gezien en ik hem niet. En we zijn dan aan de praat geraakt en plots moest hij weg. Ik weet niet waarom maar er passeerde wel een groep tierende tieners vlak nadat hij weg was en ze liepen richting de weg waar hij liep.’ ‘Hoe ziet hij eruit?’ ‘Euh… weet ik niet zo goed, hij droeg een kap. Maar hij heeft wel hemelblauwe ogen en bruin haar. En hij ziet er wel sportief uit.’ ‘Ben je verliefd op hem?’ ‘Doe niet zo mal Julie! Ik ken hem niet eens!’ ‘Maar je weet wel zijn naam en ik zie dat je er na smacht om hem nog eens te zien.’ Zei Jessica lachend. ‘Op dat laatste zal ik maar niet hopen en daarbij wat zou hij nou in mij zien?’ Zei Amber treurig. ‘Ach meid, er zijn nog zoveel jongens.’ Probeerden hun meiden haar te troosten. ‘Maar wat hebben jullie eigenlijk gedaan?’ ‘Nou euh… wij hebben…’ En de rest hoorde Amber niet meer. Ze zat maar steeds te denken aan Georg. Ze zou hem ooit nog terug zien? Ze hoopte het maar ja.
Na eten liepen de meisjes naar hun kamer. Julie, Sarah en Jessica keken nog maar wat naar tv. Maar Amber besloot maar om te gaan slapen. Ze was moe van heel de dag in de buitenlucht te lopen. Zodra ze in haar bed lach viel ze in slaap en ze droomde over Georg.