~ 001: badnews

‘Ken je nog leuke liedjes’ vroeg ik aan Bella, die op mijn bed met mijn Macbook zat. ‘Eh nee niet echt, maar dat liedje van Beyonce – best thing i never had blijft toch de hele tijd door mijn hoofd te spelen’ antwoordde ze. ‘doe die maar op dan’ zei ik glimlachend. ‘hoelaat komt papa ook alweer thuis van Engeland?’ vroeg ik aan Bella. ‘Eh rond 4uur ongeveer, dus nog een uurtje wachten’ ik knikte en begon mijn kamer een beetje op te ruimen. ‘Oh mijn god, kijk deze jongen.. weetje hoe knap’ gilde Bella bijna uit en wees naar het beeldscherm. Ik begon te lachen, wat is zij toch een jongensgek. Zo bleven we een halfuurtje bezig totdat mama riep dat papa thuis is, Samen met Bella liepen we naar beneden en zagen daar papa aan de keukentafel zitten. ‘Papa’ riep ik en gaf hem een knuffel. Ik en mijn vader waren nogal gek met elkaar, samen hadden we de grootste lol en echt alles kon ik aan hem kwijt. Mijn moeder keek met een serieuze blik naar mijn vader en hij knikte. ‘Dames willen jullie even komen zitten’ wij knikten allebei en gingen op onze vaste plekken zitten aan de keukentafel. ‘Vertel het hun William’ ‘Dames, jullie weten dat ik de afgelopen week bij mijn familie in Engeland heb gezeten’ ‘Ja…’ antwoordde ik twijfelend. ‘Ik heb er over nagedacht en wou graag terug gaan verhuizen’ zei hij serieus. ‘Wat?! Hoe bedoel je terug verhuizen?!’ riep Bella uit en ik knikte hevig. ‘Je vader en ik bedoelen dat we terug gaan naar Bradford, ik kreeg namelijk ook een goede baan aangeboden’ ‘Dit menen jullie niet hè, denk maar niet dat ik daarheen ga verhuizen!’ riep ik uit en sloeg boos op de tafel. ‘Even dimmen, we gaan! Wat jullie ook zeggen, we hebben het huis namelijk al gekocht’ riep hij uit. Dit was de druppel, ik naar engeland verhuizen gaat dus mooi niet door. Wat verwachten hun wel niet van ons, alles hier achterlaten? Mooi niet dus.