Did you think this was bad? Whait to you see this! 7.4

Demian en Quirron rende snel na Sloan toe. Demian pakte zijn fles water en wilde naast Sloan op zijn knieën gaan zitten maar Quirron hield hem tegen. "Waarom zouden we haar water geven? Als ze dood gaat hebben we weer een tegenstanders minder?"
Sloan was verward door Quirron's reactie. "He? wat? Nee, we kunnen haar niet dood laten gaan. We kunnen haar goed gebruiken. De dag dat we tegenover Tiaro en de rest van zijn volgelingen komen te staan komt steeds dichter bij. We kunnen haar goed gebruiken. Net z'n vieren zijn we sterker."
"Dus, Jayden is nog geen vijf minuten dood of je wil hem al weer vervangen?"
"He, nee dat zeg ik niet."
"Quirron rustig," zei Demian. "Natuurlijk bedoeld ze dat niet. Maar met vieren zijn we inderdaad sterker." En Demian zakte op zijn knieën en draaide een fles water open. Slaon tilde Ennia haar hoofd op. Demian zette de fles op haar mond. Ennia dronk alleen niet. "Drink, drink verdomme," zei Sloan boos. Quirron was ook nog steeds boos. Ze was het niet eens met de beslissing. Demian haalde de fles van haar mond. "Ze drinkt niet."
"Misschien is ze al wel te ver heen laat er toch gewoon dood gaan," zei Quirron. "Nee, wacht ik heb een idee," zei Sloan. En trok een stuk stof van haar t-shirt. "Demian mag ik de fles?" Hij gaf haar de fles water. Sloan gooide water over het stuk stof en legde die in Ennia's nek. Daarna wreef ze er mee over haar polsen en haar voorhoofd. Ennia kreunde. "Demian probeer het nu nog eens?" vroeg Sloan. Demain deed braaf wat hem werd opgedragen. Hij zette de fles overnieuw an Ennia's mond. Het duurde even maar ze begon toch te drinken. Ze was nog niet helemaal bij maar dronk wel gulzig aan de fles. "He! niet de hele fles wil je," zei Quirron geïrriteerd. "Quirron, stel je niet zo aan. We kunnen hem straks weer bij vullen bij de rivier. Er is genoeg." klonk ook Demian nu ook geïrriteerd door Quirron. Ennia stopte met drinken. Ze was bij maar niet helder. "Dank je." kwam er bijna onverstaanbaar uit. "Graag gedaan,"zei Sloan. Ennia's ogen draaide weg en ze was weer bewusteloos. "En nu?" vroeg Quirron. "We nemen haar mee. Ik draag haar wel," zei Demian. En of ze niks woog legde Demian haar in zijn armen. Ennia was ook wel klein en jong. En ze gingen op pad terug naar hun zelf gemaakte kamp bij de rivier.

"We kunnen ze wat medicijnen sturen om Ennia op te knappen?" stelde ik voor."We hebben toch inmiddels genoeg geld?"
"Nee, geen spraken van," zei Lexus "We weten niet wat Ennia's bedoelingen zijn. Ik denk dat ik maar eens met Linn ga praten."
Natuurlijk hij had gelijk. Waarom was ik af en toe zo dom.
Lexus liep naar Linn die achter haar scherm alles nog steeds in de gaten hield. Ook ik richtte me weer om onze tributen. Quirron sjokte nog steeds mokkend achter Sloan en Demian aan. Ze keek af en toe achterdochtig achterom. bang dat ze gevolgd zouden worden. Geef toe het had gekund? Ennia was ook op het plateau gekomen dus andere tributen konden haar hebben gevolgd. Maar er waren maar vier tributen op het plateau. Andere tributen moesten eerst nog eens de trap zien te vinden. Maar geen van de andere tributen waren er in de buurt. Er was geen opschudding veroorzaakt. Na de aardbeving was iedereen weer bezig met was ze aan het doen waren.

Op het moment dat Slaon, Quirron en Demian met Ennia in zijn armen, bij hun kamp aan kwamen begon het al te schemeren. Demian legde Ennia in de hangmat. "Jullie zullen wel honger hebben. Ik ga de vis klaar maken."zei hij. Daarna liep hij na de voorraad en begon de vissen klaar te maken. Quirron maakte het vuur aan en ging er stilletjes bij zitten. Sloan ging naast Ennia zitten en maakte Ennia's gezicht schoon. Daarna haar arm waar een hoop opgedroogd bloed zat van de wond die niet meer bloedde. Het zag er vrij oppervlakkig uit en had goed gebloed. De wond zou normaal we schoon zijn. Maar daar in de arena was geen ziekenhuis als het toch fout zou gaan.
"We kunnen eten?" zei Demian.
Sloane en Quirron kwamen hun deel opeisen. Wat het laatste kleine beetje rijst was en een vis. "Pak jij de grootse vis maar Quirron,"zei Sloan. Die eigenlijk de vis met Demian zou delen. Maar Jayden was er niet meer dus iedereen had er een voor zich zelf. Ennia was nog niet in staat om te eten. Het was stil tijdens het eten. Hun laatste goeie maaltijd en zonder Jayden. Wat moeilijk voor ze geweest moest zijn.
Ze ruimde gezamenlijk op en maakte zich al snel klaar voor de nacht. Het was een dag om snel te vergeten. Demian hield te wacht. Niet veel later klonk het volkslied om de dag af te sluiten en zouden de tributen die gesneuveld waren weer aan de hemel verschijnen. Alleen met een gezicht dat ze niet hadden willen zien. Jayden verscheen als eerst omdat hij uit district vier kwam. Sloan en Quirron steunde elkaar. Dit was de laatste keer dat ze Jayden met een glimlach zouden zien.


groene knopie(K)