Sleep

Bill pov

Max en Shawn schuiven sagrijnig op de achterbank. 'Komop jongens, niet zo down!' zeg ik lachend en Tom komt naast me in de passagierstoel zitten. 'Jaja, jij moet niet naar school!' gromt Shawn. 'Vroeger wel jongen.' zegt Tom en draai zich tot hem als ik de oprit afrijd. 'Niet lang! Je bent beroemd geworden!' mokt hij eigenwijs. Tom rolt met zijn ogen en via de achteruitspiegel kijk ik naar Max. 'Lieverd, je was toch zo opgewekt om te zwemmen!' zeg ik verontwaardigd. Hij zucht. 'Ja, ik ben ook blij alleen...ik ben nu veel te moe.' bromt hij. Ik grinnik, dat heeft ie van mij, laat mij als kind zo vroeg opstaan en dan krijg je dit. Aan de school gekomen zie ik maar eens, paparazzi staan.

'God, kun je niet eens je kind in alle stilte naar school brengen?' mompelt Tom geïrriteerd. 'Wat je zegt!' stem ik in en open de achterdeur. Max schuift eruit en neemt mijn hand beet. Samen lopen we naar de poort en ik zie hun al flitsen. 'Kutcamera's!' bromt Max. 'Hey, niet vloeken jij!' zeg ik streng. Hij grinnikt en gaat tegen me aanlopen. Ik lach en we komen op de speelplaats. 'Oke lieverd, je best doen op school en veel veel zwemmen.' zeg ik en kus zijn voorhoofd. 'Oke, ga je duimen?' vraagt hij schattig. 'Tuurlijk!' zeg ik en hij knuffelt me nog voor hij vertrekt. 'tot vanavond papa!' gilt hij en snelt samen met Shawn naar Thomas zijn beste vriendje.

Ik blijf nog even staan en staar wat naar een of andere glijbaan. 'Zeg Bill, moet je kijken.' fluistert Tom. Ik kijk naar Max en zie dat hij omringd wordt door schoon volk. Ik kruis mijn armen en schud lachend mijn hoofd. 'Dit is zo bizar!' zeg ik lachend. 'Ach , hij heeft gewoon veel charmes.' lacht Tom. 'Net als jou zeker?' vraag ik hem spottend. 'Wat bedoel je daarmee?' vraagt Tom en stoot me aan. 'Niets, niets.' lach ik en samen lopen we weer naar de auto.

Blake pov

Mijn nek voelt pijnlijk aan en kreunend doe ik mijn ogen open. Het eerste wat ik zie is een kinderknuffeltje. Verbaasd kom ik recht en zie dat ik blijkbaar in slaap ben gevallen bij de tweeling. Ik loop naar hun superleuke bedje toe en ze slapen beiden als roosjes. Het is een soort dubbelbedje met een scheiding tussen de 2. Het is een donker blauw met gele kamer geworden. Je zou denken rare combinatie maar het is geweldig! Boven hun bed hang een gele maan, die lawaai maakt, zo'n slaapliedjes. Bill heeft echt zijn best gedaan! Ik strompel de kamer uit en sluit zacht de deur. Ik zie Fien op de gang in pyjama en wrijvend in haar ogen. 'Goeiemorgen.' zeg ik geeuwend. 'Slechtemorgen.' gromt ze. Ik lach en samen lopen we naar onder. Simone zet ons beiden een kopje thee voor en halfdood nippen we er beiden van. 'Zware nacht gehad dames?' grinnikt ze. 'Ja, die tweeling is echt dubbelwerk! En huilen dat die doen..' zucht ik uitgeput. 'Heeft Bill ze nooit gaan halen?' vraagt ze verbaasd. 'Hij wou wel, maar ik zei dat ik het wel ging doen, hij heeft al zoveel gedaan.' zeg ik met een lachje.

Ze knikt begrijpend. 'En Tom liet me maar niet met rust vannacht! Ik zal niet zeggen dat het niet leuk was, maar het verpest mijn dag!' gromt ze. Ik begin te lachen en meteen lacht ze ook. 'Die Tom toch!' grinnikt Simone. 'Hij wil nog een kindje.' zegt ze plots. 'Weet ik.' zeg ik en prop een stukje brood naar binnen. 'Hoezo dat?' vraagt ze verbaasd. 'Hij wou echt zo graag de namen van de tweeling kiezen, hij zei dat hij moet wachten tot volgend jaar om er eentje te kiezen.' zeg ik dan. Ze knikt. 'Dat heb ik hem gezegd ja,...' zucht ze en roert in haar koffie. 'Wat is er? Wil jij er geen meer?' vraagt Simone begrijpend. Ze lacht. 'Nee, ik wil doodgraag een kindje, maar...ze vertrekken binnenkort weer op tour, en ... dan zijn we zo alleen, ik weet niet of ik dat wel kan.' zegt ze een beetje bang.

Ik laat mijn mes op tafel vallen, dat is nog waar ook! 'Ik was dat helemaal vergeten!' zeg ik paniekerend. 'Hey, rustig maar!' zegt Simone. Maar ik kan enkel met bange oogjes rondkijken, Bill zal een jaar weg zijn, en in een heel jaar....hij zal alle leuke dingen missen aan de tweeling! 'Blake, wat is er?' vraagt Fien bezorgd. 'Bill gaat alles missen.' zeg ik zielig. 'Hoe bedoel je?' vraagt Simone niet begrijpend. 'Hun eerste lepel voeding, hun eerste stapjes, de eerste nieuwe kleertjes...' mompel ik zielig. 'Oh, maar lieverd toch, Bill zal er wel zijn op de echte belangrijke dingen hoor!' zegt Simone geruststellend. 'Daarom wil ik eigenlijk niet nu eentje.' zegt Fien zuchtend. 'Maar, ... dit is niet de enige keer dat ze op tour gaan meisje.' zegt Simone bij zinnen. 'Ja, ik weet het, het is eigenlijk stom, om te wachten tot volgend jaar.' zegt ze uiteindelijk.

We horen de sleutels in het sleutelgat en Fien legt nog waarschuwend een vinger op haar mond. Als teken dat we er niet over mogen praten.
'Goeiemorgen, dames!' zegt Bill opgewekt en kust me voor hij zijn sleutels op de kast smijt. 'Bill, ophangen.' zegt Simone waarschuwend. Hij trekt een engelengezichtje en doet het snel. Hij geeft zijn moeder een kus op de wang en neemt een broodje uit de mand. 'Is er soms iets?' vraagt Tom argwanend. 'Nee hoor, we zaten net meidendingen te bespreken.' zegt Fien glimlachend. 'Oh, oke dan.' zegt hij en gaat ook eten. Het is wel stil aan de tafel en Bill werpt een vragende blik op me. 'Ik ga douchen.' zeg ik snel en sta langzaam op. God, kutkut!
Ik grinnik bij mezelf en loop omhoog. En op dat moment begint er eentje te huilen. 'Nee, he.' zucht ik en duw hun deur open. Het is Bentley, en met zijn gehuil heeft hij zijn broer ook wakker gemaakt.

'Bentley toch, nu is je broer ook wakker!' zeg ik zuchtend. Ik neem hem eruit en zet een papflesje in de microgolf. Ik geef hem eerst te drinken en zie Bill ook erin komen. 'Goeiemorgen, knulletje!' zegt hij vrolijk en neemt Thomas eruit. Hij kust zijn bolle wangetje en neemt de andere papfles. Als Bentley klaar is met drinken, laat ik hem boeren en laat het badje vollopen met water. Ik kleed hem uit en leg hem erin. Hij blijft doodstil liggen en lijkt ervan te genieten. Ik glimlach en was hem. 'Liefje, is er echt niets? Je doet zo afstandelijk.' zegt Bill dan zacht, terwijl ik Bentley terugleg. Ik draai me om en zie hoe Bill schuldig naar de grond kijkt. 'Heb ik iets verkeerd gedaan of..?' mompelt hij. Ik trek grote oogjes en schud snel mijn hoofd. 'Neenee, liefje!' zeg ik geschrokken en loop naar hem toe. 'Je lijkt wel kwaad.' zegt hij fluisterend. 'Nee, sorry ik ben niet kwaad op je!' zeg ik en geef een zoentje. Hij slaat zijn armen om me heen en knuffelt me. 'Ik ben gewoon,..uitgeput en ik heb pijn.' zeg ik zacht en schamend.

'Oh, lieverd, ik wou dat ik de pijn kon wegnemen.' zegt hij lief en streelt door mijn lange zwarte lokken heen. 'Dat is lief van je, schat.' zeg ik glimlachend en kus hem. Ik laat hem los en blij kijkt hij me aan. 'Dus er is verder echt niets?' vraagt hij en ik staar hem even aan. Het lijkt wel of Bill ruikt dat ik lieg. 'Zie je er is nog iets, is het niet?' vraagt hij en streelt mijn wang. 'Ik ehm...ik ga je gewoon missen.' beken ik en kijk wat naar zijn ozo interessante tekening op zijn t shirt. 'Als ik tour ben bedoel je?' vraagt hij en gaat door met het strelen van mijn haar. 'Ja,...ik ben gewoon bang dat je de eerste dingetjes niet zal kunnen meemaken, en je daardoor slecht zal voelen, net als bij Max.' zeg ik zacht. Hij tilt mijn kin omhoog en kijkt me lief aan. 'Lieverd, toch, waar jij je nu zorgen om maakt, we zoeken wel voor een oplossing!' zegt hij glimlachend.

'Er is geen oplossing.' zeg ik zielig. 'Jawel, voor alles is een oplossing, dus ook voor deze.' en hij kust mijn voorhoofd. 'Ik regel het wel, maak jij je nu niet zo druk!' zegt hij zorgzaam. 'Ik stel voor dat jij lekker gaat slapen.' zegt hij dan. 'En Thomas dan? Ik moet hem nog wassen en..als hij gaat huilen dan moet ik..' begin ik. 'Dat doe ik wel.' zegt hij lief. 'Maar Bill, je deed al zoveel!' zeg ik ontzet. 'En dan? Ik doe het graag voor mijn engeltjes hoor!' zegt hij lachend. 'Ben je het zeker?' vraag ik. 'Ja, honderd procent zeker, ga nou maar slapen.' zegt hij en geeft me een klein nachtzoentje. 'Oke..dan.' zeg ik nog steeds twijfelend. Hij begint te lachen en duwd me zelf het bed in. 'Maar Bill..' mopper ik. 'Als je niet snel gaat slapen dan geef ik je een kieteldood!' zegt hij gemeen. Ik grinnik en knuffel hem nog voor ik ga slapen. Het is toch zo'n schatje, heel Bill Kaulitz.



Dankuwel iedereen voor de Reacties op de voorhene hst'n !!