Chapter 1

Een wereld gevuld met liefde en geluk. Warmte, vriendschap en schoonheid, waarvoor kon je meer wensen? De wereld was een plek waar alles met elkaar gedeeld kon worden. Een plek waar je je thuis voelt. Een plek die iedereen met elkaar verbind. Maar deze plek begint langzaam zijn betekenis te verliezen. Waarom is deze plek in eerste instantie geschapen? Het is niet onstaan met slechte bedoelingen. Née, het is onstaan voor ons allemaal. Maar wij zijn het die de slechte daden de wereld in brengen. Alle kwade dingen die op de wereld gebeuren worden vaken bestempeld als een straf van het leven hierboven. Maar is het echt een straf? Née, wij hebben het kwaad hier op de aarde laten onstaan. Waarom zouden we een plek vol liefde, geluk, warmte en vriendschap opgeven voor het kwaad?

De man legt zijn pen neer op het blad waar hij zonet zijn gedachtes op heeft geschreven. Hij zucht en schuift zijn stoel naar achter om naar het raam te lopen waaruit hij de wereld kon zien. Die wereld waar de man zo van hield, maar nu verafschuwde. De man wist diep in z'n hart dat hij zijn liefde voor de wereld nooit echt zou kunnen verliezen, maar hoe gelukkig zou hij echt kunnen zijn als hij van deze plek een mooiere plek kon maken? Een plek waar hij vredig kan leven, zonder zich zorgen te maken over het kwaad. De man loopt naar z'n televisie en zet het aan. Het intromuziekje van 'het nieuws' speelt door de kamer. Hij zucht en drukt de tv gelijk weer uit. Overal waar je bent hoor je verhalen over de wereld. Het is alsof die wereld je achtervolgt. En meestal zijn het slechte verhalen, kwade verhalen, die je innerlijke ziel alleen maar pijn doet als je er naar luistert.

De man loopt naar z'n bed en gaat rustig liggen. Er is maar een plek waar hij zich echt gelukkig voelt. Iedereen heeft een speciaal iets in het leven dat hem gelukkig maakt. Maar deze man zijn geluk was niet te vinden op de wereld. De plek waar hij zich rustig voelt is z'n slaap. Z'n dromen. Waar er geen zorgen en moeilijkheden zijn die moeten worden overwonnen. Een plek die perfect is voor iedereen. Maar de mens moet elke ochtend weer ontwaken om de harde realiteit tegemoet te zien. De man wilt de realiteit niet zien, daarom gaat hij naar deze plek. Die speciaal voor hem is, waar hij kan doen wat hij wil. Zijn wie hij wilt zijn.

Buiten begint de wind zachtjes de waaien. Donkere wolken bedekken de net nog blauwe hemel. De man is in slaap gevallen. Hij heeft nooit kunnen zien hoe mooi de wereld eigenlijk is. Het enige wat je hoeft te doen is je zorgen aan de kant zetten. Regendruppels vallen naar beneden. De auto's rijden door wegen glad van het water, dat maar uit de wolken blijft vloeien. Hée, de man is wakker geworden. Hij wrijft in z'n ogen en staat weer op. Hij loopt naar het raam en lacht. 'De wereld is echt een mooie plek.' zegt hij zachtjes en schuift het raam open. De donkere wolken verdwijnen, terwijl de zon z'n opkomst maakt.

De man glimlacht als hij de regenboog in de hemel ziet. 'Een hele mooie plek.'