56. The presents!

De volgende dag werden ze wakker op de bank. De televisie stond nog aan en die deed Draco uit. Hij was de eerste die wakker werd en hij zag dat als Blaise zou verschuiven dat hij van de bank zou vallen. Hij lag met zijn gezicht naar de bank maar met zijn armen over de leuning heen. Olette lag te slapen met haar benen op die van Draco en met haar handen onder haar hoofd. Draco werd wakker omdat Olette iets mompelde in haar slaap. Hij was inslaap gevallen met zijn voeten op tafel en zijn armen over elkaar. Hij zat ook in het midden. Hij kon niet opstaan omdat Olette's benen in de weg zaten. Hij zuchtte en wachtte maar tot ze wakker werden.
Blaise werd ook even later wakker maar viel van de bank. Olette werd daardoor ook wakker. Ze viel net als Blaise van de bank maar nam Draco mee in haar val. Ze lagen allemaal op de grond en konden het niet laten om te lachen. 'Mag ik alsjeblieft opstaan?' Vroeg Olette die haast geplet werd door Draco. 'Ow, juist ja.' Draco ging weer op de bank zitten en Olete bleef op de grond zitten. Blaise ging op de andere bank zitten. 'Hoelaat is het?' Vroeg hij terwijl hij in zijn ogen wreef. Olette keek naar de klok. 'Net over kwart over tien.' Zei ze. 'Wacht eens!' Olette stond op. 'Wat?' Draco stond ook op. 'Kerstcadeautjes!' Ze rende de trap op, naar haar kamer. Ze zag een berg cadeaus voor haar bed liggen. Ze pakte snel haar tasje met de cadeaus erin en rende naar Draco's en Blaise's kamer om het daar neer te leggen. Daarna liep ze naar de kamer van mevrouw Zabini en legde voor de deur haar cadeau neer. Ze rende snel naar terug naar haar kamer en gooide de tas op haar bed. Op dat moment liepen Draco en Blaise de kamer in. 'Laten wij ook de onze uitpakken.' Zei Blaise toen hij de berg cadeaus zag van Olette. 'Oké.' Zei Draco. Ze liepen weer de kamer uit en Olette ging voor de berg zitten. 'Dit zijn er echt veel.' Zei ze met een glimlach. Ze pakte als eerste die van Hermelien uit. Het was een boek met de titel "Hoe brei je levende voorwerpen". Olette pakte de kaart die erbij zat en las hem.

Hey Olette,
Ik hoop dat je het naar je zin hebt en ook dat het goed met je gaat.
Ik heb dit boek gekozen omdat je goed kon breien en ik dacht dat je het wel leuk zou vinden om zo'n boek te krijgen.

Nog een fijne vakantie!
Hermelien.

Ze zou haar nog bedanken. Ze pakte het volgende cadeau dat van Harry was. Het was een zak snoep. Ze kreeg best veel van mensen die ze kende of met wie ze bevriend was. Van Draco kreeg ze een zilvere armband met van kleur veranderende steentjes erin. Ze deed hem meteen om. Van Blaise kreeg ze een berg nep veren waaraan ze kon snoepen tijdens de les. Ze kreeg er ook nog een paar spiegels bij. Die stopte ze in haar Angels-verdedigings-koffer. Van mevrouw Zabini had ze zilvere oorbellen gekregen met de vorm van een uil die op een maan zit. Ze deed die meteen om. Ze had ook een brief van haar ouders gekregen waarin stond dat ze haar een fijne kerst wenste bla bla bla. Dat stond er letterlijk. Ze stond op en liep naar de woonkamer waar ze rustig wachtte tot Draco en Blaise naar beneden kwamen.
Mevrouw Zabini kwam naar beneden en ging naast Olette ztten. 'Vind je ze mooi?' 'Ja, echt heel erg. Dank u voor het cadeau.' Mevrouw Zabini stond op en liep naar de keuken. 'Het is al goed hoor meisje! Wat wil je eten? De jongens zullen toch pas over een uur of zo beneden zijn. Dat was ook vorig jaar zo.' Olette liep ook de keuken in. 'Heb eigenlijk niet echt honger, maar melk lijkt me lekker.' Mevrouw Zabini knikte en kwam even later terug met cornflakes. 'Juist...' Ze ging zitten op de salontafel en at haar cornflakes braaf op.

Ze had net de cornflakes op toen Draco en Blaise de keuken in kwamen. 'Niet te geloven dat jij ons dit hebt gegeven!' Zei Blaise. Hij hield de beer hoog. 'Nou, uuh... Als jullie het niet leuk vinden kan ik jullie ook iets anders geven.' Draco ging naast haar zitten. 'Weet je wat het ergste is? We kunnen hier niet overheen!' Olette schoot in de lach. 'Willen jullie dat alsjeblieft niet meer doen? Ik kreeg haast een hartaanval!' Draco grinnikte en Blaise pakte een broodje en deed daar een dikke laag chocopasta op. Draco schudde lachend zijn hoofd en at ook wat. 'Maar jullie vinden het dus leuk?' Blaise zei iets met volle mond wat niemand kon verstaan. Mevrouw Zabini sloeg Blaise op zijn hoofd. 'Heb ik jou niet geleerd om niet te praten met volle mond.' Blaise was meteen stil en at rustig zijn eten op. 'Maak jullie jezelf maar klaar na het eten, want we vertrekken over ongeveer een uur. Maar draag wel kleren die vies mogen worden. En het liefst een T-shirt en lange broek. Waar wij heen gaan is het toch warm.' Ze knikten allemaal en Olette ging als eerste weg. 'Ow, en Olette.' Ze draaide zich om. 'Bedankt voor het mooie cadeau.' Mevrouw Zabini keek haar glimlachend aan. 'Nou, uuh... graaggedaan.' Olette liep de trap op en ging naar haar kamer waar en ging liggen op haar bed. 'Jou kerstcadeau geef ik je nu ook wel.' Ze pakte uit haar tas een ongepakt cadeau. 'Ik pak het wel voor je uit.' Wat eruit kwam was ook hetzelfde teddybeer, maar dan was er tussen het hart en de beer een kuiltje gemaakt. 'Kun jij je eten in verstoppen of er slapen, jij kiest. Ow!' Ze pakte een zakje. 'Je favoriete snacks zitten hier in.' Denn pakte de zak uit haar hand en kroop de teddybeer in. 'Ben blij dat je het leuk vind.' Zei ze lachend toen ze zag dat Denn de zak verstopte en toen in de teddybeer weer ging slapen. Hij bleef er nog heel even in bewegen, maar viel al gauw inslaap.

Ik wou gister eigenlijk al een hoofdstuk posten maar ik ben ontvoerd door mijn moeder. Blijkbaar zouden we naar Den Haag gaan en dat had ze me blijkbaar al 2 weken van te voren verteld. Kudo? Reactie?