Why are they talking like that!?

Preziosa Stella

Toen ik wakker werd was ik vrolijk. Niet helemaal vrolijk, zoals dat altijd zo was bij mij, maar toch, ik was vrolijk. Ik zag dat er twee bedden leeg waren. Ze waren wel beslapen, dus nam ik aan dat ze zich klaarmaakten voor vandaag. Ik liep nuriënd de badkamer binnen. De twee meisjes die hun bedden al hadden verlaten waren al douchend met elkaar aan het communiceren. Ik volgde hun gesprek terwijl ik me klaarmaakte voor mijn dagje Diagon Alley met Draco. 'Echt waar, volgens mij vindt ze zichzelf heel wat, alleen maar omdat ze de hele tijd bij Draco rondhing.' Ging dit over mij? Dat kon niet, ik ken hier nog niemand behalve Draco en Blaise. 'Volgens mij ook, ik bedoel, hallo, weet je hoe veel meisjes haar wilden verwelkomen? Ze zei 'hallo' en maakte toen dat ze bij Draco kwam. Echt, ze is denk ik nog erger dan Park. Als ze maar niet denkt dat ik aardig tegen haar ga doen. Met d'r rare haar, ik wed dat ze het gewoon verft.' 'Echt wel, niemand, behalve Draco misschien, heeft zo'n haarkleur van zichzelf. En echt, nog een Patty kan ik niet aan. Ik doe echt m'n best om haar hier weg te krijgen. Met d'r rare naam. Ik bedoel, wie heet er nou 'Preziosa Stella'? alleen freaks.' Ik wilde dat ik dit niet gehoord had. Mijn goede humeur was in een klap weg. Met tranen in mijn ogen stormde ik de badkamer uit, de meisjes slaapzaal uit en toen ik de Slytherin Common room wilde verlaten werd ik tegengehouden door Draco, die me met een bezorgde blik vasthield. 'Hey, rustig, wat is er gebeurd?' Door mijn stomme huilen kon ik niet antwoorden, waardoor Draco me meenam naar buiten, naar het meer waar we elkaar hebben ontmoet. Ik werd rustig van de stilte en dat merkte Draco ook. 'Kun je me nu vertellen wat er is, denk je?' vroeg hij. Ik knikte. 'Nou, ik was net wakker, en ik ging naar de badkamer. Daar waren twee meisjes die zich aan het douchen waren. Ik hoorde hun gesprek, en... en... ze kennen me niet eens! Ze waren over mij aan het roddelen, dat ik een freak ben vanwege mijn haarkleur, dat ik een tweede Patty Park zou zijn. Dat wil ik helemaal niet, het is echt niet mijn bedoeling om hier de rare aliën te zijn!' Weer die stomme tranen. Draco sloeg zijn armen troostend om me heen. 'Als je maar weet dat je geen freak bent. Je bent een geweldige meid, en echt, niet iedereen ziet je zo. Blaise had het er zelfs over dat hij een keer iets met je wilde doen.' Bij dat laatste klonk er een heel klein beetje onzekerheid door zijn stem. 'Maar vandaag ben je de hele dag van mij,' zei hij met een knipoog. Die zin maakte me helemaal blij, al wist ik niet waarom. 'Ehm... Draco? Je kunt me nu wel weer los laten, ik voel me al veel beter.' 'Echt? Want ik wil niet dat jij je ongelukkig voelt.' Ik werd gewoon gelukkig doordat hij om me gaf. 'Nou, ik ga nog even mn haren en make-up doen. Ik zie er echt niet uit.' 'Jawel joh, je haar zit goed en die hele make-up hoef jij helemaal niet.' 'Toch doe ik het,' zei ik met een speelse glimlach. Ik liep samen met Draco naar het kasteel en toen we in de Common room waren zei ik tegen Draco dat ik zo terug zou zijn. Nadat ik klaar was -er was gelukkig niemand meer in de slaapzaal- ging ik naar Draco. 'Naar buiten?' vroeg ik aan Draco. 'Naar buiten.' Dus liepen we over het veld naar het meer. 'Pak mijn hand maar vast,' zei Draco. Zodra mijn hand die van hem vasthield, verdwijnselden we.



Mensen, ik wil echt reactie's, anders is mijn hele zin om te schrijven ook weg...