Du, bill und die minimoys [lovestory? or not]-4

maak de quizjes van:

chachakeuh
melxbillx
ThGirlx3
xPepermuntjj

herineringen van jou en mij?
jij: waar slaat dat nu weer op? bill: geen idee,maar ik denk dat dit allemaal onzin is ik ga naar huis, hij stond op en liep naar de deur jij: ga je echt? bill: ja ik heb in deze onzin geen zin meer in. jij: en net geloofde je het wel? bill: maar dat is verledentijd en we leven in de tegenwoordigetijd. jij: ma- verder kwam je niet bill had nog dag gezegd en was al het huis uit gelopen en had de deur achterzich geslagen. je stond op en liep naar het raam, wat naast de deur was. je keek erdoor heen en zag bill weglopen. je besloot nog door te zoeken. je keek over in kasten en la's je besloot om eens in de keuken enzo te kijken, in de keuken haalde je alle kasten leeg, maar vond niets, toen je naar de gang wilde lopen storte de vloer in. je gaf een harde gil, en viel met de vloerstukken naar beneden, verder werd alles zwart. *bill pov* misschien moet ik terug of niet? zou sem der nog zijn? opeens hoorde je vanuit het huis een harde gil, die gil herkende je uit duizende, je rende terug naar het huis, en riep sem maar nergens bleek antwoord vandaan te komen. opeens zag je een gat in de vloer, je knielde bij de opening neer en zag sem bewusteloos op de grond liggen, je sprong naar beneden, knielde bij der hoofd neer en legde der hoofd op jou bovenbenen, je pakte der hoofd vast en vreeg over de wangen heen, je ging zitten tegen een plaat zodat je rug recht bleef, en je legde sem met der hoofd op je schouder, zodat het leek alsof ze gewono op je schoot zat, je vreef door der haar, en fluisterde sem, kom op alsjeblieft doe je ogen open, ik had nooit wegmoeten gaan, zie je wel wat der gebeurt is, ik weet nog toen we klein waren en dat we tikkertje aan het spelen waren met tom en dat je viel, en dat je knie open had, je probeerde je tranen te bedekken, omdat je niet wilde dat we je tranen zagen, en dat tom de pleister verkeerd om deed en dat hij daarom niet bleef plakken en dat hij boos naar binnen was gerend. hahaha ja dat was grappig, en de dag erna viel ik en man ik heb emmers gehuild om een schrametje op mijn arm omg en toen had je mezelfs een kusje op mijn wang gegeven, en gezegd dat ik niet hoefde te huilen^^ o man wat een tijd, maar ja je bent nu ouder geworden, nog steeds eigenwijs, en, en nog steeds even knap. gelukkig kan je nu niet zien dat ik bloos:P en je gaf der een kus op der voorhoofd, sem: dat voelde ik . jij: ow nou uhm... heb je, je ergens pijn gedaan? *sem pov* jij: neej niet echt een schrametje op mijn elleboog maar niet meer, dankje dat je geholpen hebt:) maar waarom ben je terug gekomen. bill: ik hoorde iemand een gil geven en ben meteen weer terug gerent, en toen vond ik je hier. je ging met je hoofd van bill's schouder af en keek hem aan, bedankt zei je en gaf en een kus op zijn wang. jij: en nu? bill: ik weet het niet. jij: zolang je belooft niet weg te gaan vind ik het goed:) bill: okej beloofd:) opeens kwam er een cirkel van licht voor jullie, het gaf fel licht je kon der bijna niet inkijken, bill: sem, hou me goed vast, jij: waarom? je zag dat het licht jullie naar het toe zoog, je hield bill strak vast, je sloeg zijn armen strak om zijn nek, hij pakte je middel stevig vast. en opeens vielen jullie in een soort tunel, het leek een eeuwigheid te duren, maar bill hield je stevig vast dus je was niet zo heel bang meer, wat der ook zou gebeuren. bill was bij je en dat was het beste wat je kon overkomen.