Jij, op gegroeid tussen de Armoerpanters 2

dsas


Bekend meisje, ook erg mysterieus
Ik zie t beeld van Mam voor me en schreeuw naar haar. Als gevolg dat sommige dieren ook gaan schreeuwen.

Als later de avond valt loop in naar Paps toe en kruip tegen hem aan. Ik merk wel dat t kouder is dan dat ik de hele groep wordt warm gehouden, maar ik heb Paps gelukkig nog.Ik denk nog even aan Mams, en zeg haar in gedachten trusten en val dan ook in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker van rammelende dinger en Paps die op staat.
Langzaam kom ik overeind en kijk slaperig rond waar t geluid van af komt.Ik loop naar het einde van het hok waar je alleen door heen kunt kijken.
'T lijkt op een..hoe heet dat nou?..Een kooi..?
Ik..srry we zitten eigenlijk opgesloten dus.
De wind waait door het hek heen en streelt mijn lichaam.De wind is ijzig koude en krijg allemaal spikkels op me.

Later rond t middag uur denk ik stroomt t vol met mensen. Paps en ik kruipen tegenelkaar aan en wachten nerveus af.Langzamerhand lopen er duizenden mensen naar binnen en lopen op de hokken en kooien af waar de beesten in zitten.
Ik kruip dichter tegen Paps aan als er een groep kinderen wild schreeuwend voor onze kooi staat.
Paps gromt en verbergd zich verder naar achteren.
De kinderen schreeuwen en joelen, eentje roept zelfs dat ik misvormd ben.Het doet mij pijn dat te horen en ik vlieg naar voren toe [en omdat ik een mens ben kunnen mijn armen door de spijlen heen] en krats richting t kind.Het kind springt van angst achteruit en huilt. De moeder van t kind kijkt kwaad naar mijn en loopt met haar tasje richting de kooi en haalt er wat uit.
Ze steekt er mee door de kooi en slaat ermee.
Piepend zak ik ineen de klappen opvangend. Gelukkig komt er iemand anders aan die de vrouw wegduwd en uitscheld dat t niet normaal is.
Als de grote groep weg is knielt t meisje voor de kooi neer en steekt haar arm door de kooi in en wrijft met de vingers tegen elkaar en lokt mij naar voren.Schuter stromelend loop/kruip ik naar voren.
Als ik bijna bij t meisje ben ruik ik aan haar hand en deins even terug kijkend in de ogen van t meisje die me vertrouwd en aardig aan kijken.Ik voel de warmte gewoon stralen.Ik ga in kleermakers zit zitten en strek mijn hand uit naar de hare en raak t aan.Als i kweet dat t echt is raak ik de hand steviger aan en voel me ook iets meer happy worden.T meisje heeft iets in zich wat me weer laat leven, als of ik haar al heel lang ken.
Ze laat mijn hand los staat op en haalt een vestje van haar middel af en strekt t uit naar mij.
Eerst kijk ik er vragend na maar pak t dan toch vast.Dan snap ik wat de bedoeling is en trek t vestje aan.
Meisje:'Ik weet wie je bent, maar dat kan ik je niet zeggen.Je bent anders dan die andere daar achter.je bent bijzonder^^.Je bent eigenlijk netals mij een mens, jij hoort hier niet in te zijn.Weetje ik ga hulp halen, zo snel mogelijk en haal je hier uit;)^^'.
Ik voel een bekende verbintenis tussen haar en mij maar snap niet wrrm. Ik schuif wat verder naar voren en sluit mijn handen om de tralies.
"rwrrw, Da-rankje, Maarr mrijn rwrr..vader darn?". Zeg ik met moeite.
T meisje giegelt even en zegt dan; 'Ik kan merken dat je je eigen e chte taal een beetje hebt verleerd;).Maar dat komt wel goed zodra je hier uit bent.En je,..vader?..mm ik weet niet, dat zien we dan wel, Mo;).
Ik laat van schrik de tralies los en vraag met moeite hoe zij mijn bijnaam weet. Ze antwoord dat dat een geheim is.
Ze staat weer op en zegt dat ze binnenkort terug komt met iets nieuws van kleren en miss iets bekends.En ze verdwijnt uit t zicht.


Wel jammer dat haast niemand ze maakt:(
xxStar-chan(H)
in de volgende krijg je te weten wie t is en meer uitleg;)