Ninja High School 9

Maandag, half 8

Ik schrik wakker van mijn wekker die voor het eerst in een hele lange tijd weer afgaat. Grommend mep ik deze uit, sta op en loop naar de badkamer toe met schone kleren in mijn handen. Was mezelf, kleed me om, doe mijn haar en breng wat mascara en lichte oogschaduw op. Dan ren ik naar beneden toe waar mijn ouders al aan het ontbijt zitten en voor mij ook al het ontbijt hebben klaar gemaakt. Dankend ga ik aan tafel zitten en eet het op.

Snel ga ik terug naar boven, poets mijn tanden pak mijn tas met de paar boeken erin, dender weer naar beneden toe en stop mijn sigaretten ook in mijn tas. Gehaast zeg ik gedag en vertrek naar school toe.

Buiten op straat is weer hetzelfde liedje bezig, mensen die over de straat heen en weer gaan naar school of naar het werk. Sommige oudjes die hun ochtend wandeling maken. Bijna bij school wil ik oversteken als ik getoeter hoor en kijk verschrikt om. Ik gil als een motorrijder op me afkomt en schreeuwt dat ik aan de kant moet gaan. Maar dat lukt niet, ik sta vast genageld. 'Ga aan de kant!' Hoor ik andere mensen roepen. Ik keer terug naar de realiteit en laat me uit elkaar spatten als water als de motor tegen me aanrijdt. Op de stoep aan de kant van de school kom ik weer overeind en hoor de motorrijder vloekend het schoolplein oprijden. Zuchtend loop ik het schoolplein op met alle andere kinderen die me raar aankijken. 'Hey! Wie ben jij?' Vraagt een stem langs me. Ik kijk om en kijk in de ogen van een jongen met blond haar en, snorharen? Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en stel mezelf voor.

'Naaanii?! Maar die mensen hebben helemaal geen kinderen!' Roept iemand in mijn oor en gaat voor mij staan. 'Wat is dat voor iets? Ik ben hun dochter..Alleen ze zijn veel te voorzichtig met me.' Grom ik en zoek naar mijn pas om te laten zien dat het wel waar is. 'Ja ja, het zal wel nieuwe, zoek maar andere liegende vrienden.' Gromt het meisje met de roze haren en loopt weg. 'Oi!Sakura-chaan!! Wacht!' Roept de blonde jonge en rent haar achterna. 'Narutoo!! Ga iemand anders lastig vallen en niet mij!' De twee lopen kibbelend naar binnen toe terwijl de bel gaat. Van alle kanten word ik aan de kant geduwd en loop dan als laatste over het plein naar de hoofdingang, opzoek naar mijn lokaal. Als ik het na 5 minuten nog niet kan vinden, besluit ik maar naar de receptie te gaan en hulp te vragen.