'Waarom mag ik nooit mee?!Ik ben 15..mag niet van ons erf heb geen vrienden!!DAT KOMT VERDOMME ALLEMAAL DOOR JULLIE!LAAT ME GODSAMME NAAR EEN SCHOOL GAAN EEN SCHOOL WAAR DE KINDEREN UIT DIT DORP OOK OP ZITTEN!!..verdwijn..ik kom pas mijn kamer uit als ik naar die school mag..' Grom ik en trek mijn benen tegen me op.

Mijn mam vertrekt zuchtend mijn kamer uit en wanneer de deur weer dicht is, is het weer stil. Woedend spring ik op en ram hard tegen de muur aan. Ik voel mijn knokkels schuiven en pijn door mijn hand schieten. Ik bijt op mijn lip, druk op mijn knokkels die weer goed schieten. Waarom waren mijn ouders zo beschermend naar mij toe? Ik kan me niet eens herinneren of ik vroeger wel naar buiten ben geweest.. Buiten vind weer kabaal plaats. De kinderen van mijn leeftijd, ouder en jonger, zijn uit, op weg naar huis.Sommige volwassenen zijn al klaar met werken. Ik blijf voor mijn raam staan net zolang tot alles weer stil is en loop dan weg.

Als ik uit de badkamer kom heb ik het gevoel dat iemand buiten staat, loop naar mijn raam toe en tuur naar buiten. En inderdaad, daar staat iemand. Het is een jongeman, begin 20, misschien 19, maar niet ouder dan 22 denk ik. Hij staart naar binnen met een lege blik, maar ook een vragende. Ik plaats mijn gezicht tegen het raam en glimlach. Zou hij naar mij kijken? Ik til mijn hand op en zwaai. Misschien dat hij terug zou reageren. Een kleine glimlach verschijnt op het gezicht van de man en zwaait vriendelijk terug. Ik zet mijn handen tegen de raam en glimlach. Ik hoor iemand de trappen op komen lopen en sper mijn ogen wijd open. 'Haal me hier a.u.b. weg!' Gebaar ik met mijn lippen. Hij kijkt me raar aan. Snel pak ik rode lippenstift en schrijf zo zodat hij het kan lezen neer op het raam. 'Help me.'

Reageer (1)

  • Hopefulness

    Onee-chan *valt aan* MIJN!! XD
    Oke! ik kom je helpen!
    *gooit touw naar je uit*
    Jij: --'
    Ik: PAK UM NOU!
    Doe nexties please =D
    (K)(H)xxSushi

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen