New School- 1

Jasper tilde me voorzichtig over een grote boomstam heen en liet me daarna weer los. Emmett en Rose liepen achter ons en ik hoorde ze de hele tij praten maar net niet hard genoeg voor mij om te horen. Toen we bij een grote open plek waren besloot ik toch te vragen waar ze het nou de hele tijd over hadden. 'Niks,' antwoordde Rose snel maar Emmett keek me alleen maar grijnzend aan.Ik liep naar hem toe zonder oogcontact te verbreken en toen ik recht voor hem stond begon ik weer te praten. 'Emmett, grote, speelse Emmett,' hij gromde even bij "speels", 'als er íets is wat ik zou willen of moeten weten, zou ik het nu vertellen als ik jou was.' Jasper keek me geamuseerd aan en Emmett bleef gewoon dom grijnzen. 'Of anders?' vroeg hij me uitdagend terwijl hij zijn gezicht recht voor het mijne bracht. 'Anders vertel ik Esmée en de rest dat jij..' hij snoerde me de mond door zijn enorme hand erop te leggen. De blikken van Jasper en Rose waren nu een en al verbazing. 'Dat is chantage!' riep Emmett verontwaardigd uit. 'Emmett, als ik eerlijk speel met vampieren, dan win ik toch nooit?' Ik klapte tegen zijn wang aan en zei het alsof het het simpelste in de wereld was. 'Owh, jij bent een slecht persoon,' zei Emmett en de grijns was aleweer teruggekeert op zijn gebeeldhouwde gezicht. Ik wierp een verwachtingsvolle blik op hem. Hij gooide zijn armen in de lucht alsof hij zich gewonnen gaf en zei: 'We hadden het over je nieuwe huisdier want je stinkt helemaal naar natte hond.' Ik wist best dat ze op Seth doelde maar ik ging er niet verder op in. Ik wilde niet tussen twee soorten mythische wezens staan. 'Oké,' antwoordde ik simpel en ik draaide me weer om. 'Zullen we weer verder?' vroeg ik poeslief aan Jasper. Rosalie lag helemaal dubbel en ik vierde mijn stille overwinning op Emmett in mijn hoofd.
Tegen 7 uur was ik terug bij de grens omdat ik honger begon te krijgen. 'Kan ik je nog even spreken?' vroeg Jasper stilletjes. 'Natuurlijk.' Hij haalde diep adem en keek me toen diep in mijn ogen aan. 'Ik vind het geweldig voor je dat iemand op je is ingeprent, maar vergeet alsjeblieft niet wat ze je hebben aangedaan. Ik wil niet dat je je ooit nog zo ellendig voelt.' Hij keek bloedserieus en ik was even vertederd om zijn bezorgdheid dat ik niet eens kon lachen om mijn gedachte "bloedserieus". 'Maak je geen zorgen Jazz, dat zal nooit meer gebeuren.' Ik drukte een kus op zijn wang en omhelsde hem even. Daarna liep ik de grens over. Op nar huis, op naar eten.

---

Hey, de stukjes die ik de komende dagen activeer worden niet zo héél lang want ik heb ze op vakantie op een kladblok geschreven. Hope you like this one and the ones that will follow.
Love y'all