009. Dirty place

Soundtrack.

Justin en Drew staan op het grote podium. De felle lampen branden op hun gezichten. Ik knijp mijn ogen een beetje dicht om beter te kunnen zien. Drew is iets aan het vertellen tegen het publiek. Soms merk ik de blikken van Justin. Ik steek mijn duimen naar ze op en dan beginnen ze te zingen. Ik kan hun stemmen bijna dromen maar toch maakt het me iedere keer ontzettend vrolijk om het te horen. Het bezorgt me kippenvel om ze te horen. Ze zingen een cover van Bruno Mars, Just the way you are. Het is zeker een van mijn favoriete nummers, vooral als het gezongen wordt door mijn twee beste vrienden. Ik zucht lichtjes. Mijn twee beste vrienden voor wie ik al jaren een groot geheim heb. Een geheim wat ze nooit mogen weten. Ik voel een paar ogen op mijn huid branden en ik kijk naast me waar de ogen vandaan komen. De jongens van One Direction staan daar rustig met elkaar te praten, behalve Liam. Hij kijkt naar me. Ik doe alsof ik verlegen ben en sla mijn ogen snel neer. Ik moet hoe dan ook voorkomen dat ik verliefd op hem zal worden. Dat zou gewoon heel erg fout zijn. Ik concentreer me weer op de stemmen van Justin en Drew. Ze beginnen nu aan een van hun eigen nummers. Het is zeker mijn lievelings nummer van hun. De tranen staan in mijn ogen als ze klaar zijn met zingen. Ik voel dan plots twee armen om mijn lichaam heen. ‘Ze zijn best wel goed’ klinkt dan de stem van Liam in mijn oor. Ik draai me om in zijn armen en laat mijn hoofd op zijn borst rusten. Ik weet wat mijn roeping zal worden. Ik ga later actrice worden. Volgens mij heeft echt niemand door dat we nu een acteerwerkje aan het spelen zijn in plaats van echt verliefd te zijn. Misschien heeft Justin het door maar dat zou komen omdat hij me veel te goed kent. Hij kijkt door al mijn gezichtsuitdrukkingen en maskers heen. Hij weet altijd hoe ik me voel. Liam buigt zich voorover en kust me dan teder. De rest van One Direction begint te joelen. Daarna moeten ze het podium op voor hun concert. Liam kust mijn neus en loopt dan snel achter de rest aan. Justin en Drew komen naast me staan. Ik zou nu ervandoor kunnen gaan en op zoek kunnen gaan naar het bandje.

De jongens van One Direction houden ook eerst een praatje over het voorprogramma wat net geweest is. Dan beginnen ze met het eerste nummer, Grenade van Bruno Mars. Liam zingt het eerst couplet en mijn mond zakt langzaam een stukje open. Zijn stem is echt geweldig. Ik staar naar hem terwijl hij zingt. Ik wist niet dat er iemand op deze wereld zou kunnen zijn met zo’n stem. Ik wil hier gewoon voor eeuwig blijven staan en naar hem blijven luisteren. ‘Alica, ik wil even met je praten’ zegt Justin dan terwijl ik zijn arm om mijn lichaam voel krullen. Liam stopt met zingen en Harry neemt het over. Ik voel hem naar me kijken en langzaam schudt hij met zijn hoofd. ‘Ik wil liever even hier kijken’ zeg ik. ‘Maar ik moet echt even met je praten, Alica. Het is echt heel erg belangrijk’ zeurt Justin dan door. Drew staat er maar een beetje bij en zegt geen woord terwijl ik me probeer te concentreren op het concert dat voor me aan de gang is. ‘Ik wil even naar Liam kijken’ zeg ik dan terwijl ik Justin zijn arm van mijn lichaam af haal. Ik weet dat ik hem nu kwets. Maar ik bescherm hem nu juist alleen maar. Als hij te weten komt over mijn geheim kwets ik hem nog veel meer. Het is dus van levensbelang dat hij nu ophoudt met zeuren en me niet over de streep trekt om met hem te praten. Want ik wil dolgraag met hem praten, maar dat kan ik nu niet doen. Niet nu Liam op het podium staat. Ik ben bang, om hoe hij zal reageren als ik nu toegeef aan Justin. ‘Dan niet’ zegt hij boos. Ik kijk naar hem en zie hoe hij zich omdraait en boos wegloopt. Ik slaak een diepe zucht en staar naar de grond voor me. Ik heb hem nu al pijn gedaan. Ik voel Drew zijn armen al snel om me heen en ik begin zachtjes te snikken als hij me dicht tegen zich aantrekt. Het kan me niet schelen wat Liam hier van zal vinden. Ik wil gewoon even vastgehouden worden door iemand die wel om me geeft. ‘Hij draait wel weer bij, je weet hoe hij kan reageren’ fluistert Drew in mijn oor. Hij houdt me een stukje van zich af en kijkt me dan doordringend aan. Ik knik en voel dan zijn lippen op mijn voorhoofd voordat hij zich me weer tegen zich aantrekt. Ik draai mijn hoofd zo dat ik naar Liam kan kijken. Ik zie geen boze blik op zijn gezicht, maar een zwakke glimlach. Opgelucht haal ik adem.