`12
Sorry dat het hoofdstukje laat kwam maar ik heb vanavond iets van 5 hoofdstukjes vooruit geschreven (:
<3
Anne-Rose
Ik legde mijn handbagage in de ruimte boven de stoelen en ging zitten op mijn stoel. Hopelijk komt er een leuk iemand naast me zitten. Ik deed mijn ipod-oortjes in mijn oren en zette mijn muziek aan. Ik keek voor de laatste keer op mijn mobiel en zette die toen uit. Terwijl ik helemaal verdiept was in mijn muziek en naar buiten keek kwam er iemand naast me zitten. Het was een schattig oud vrouwtje. Dat gaat nog wel gezellig worden! Ik glimlachte even naar haar en ze glimlachte terug. Iedereen moest zijn riem vast maken en we begonnen te rijden. Dag Nederland. Bedankt voor alle jaartjes die ik hier gewoond heb. Na ongeveer een uurtje vliegen waren we dan gearriveerd in London. Mijn oude gastgezin zou mij ophalen en naar mijn nieuwe huis brengen. Ik belde ze dat ik was geland en dat ze konden vertrekken, aangezien ik Rex en Twister toch nog moest ophalen had ik tegen ze gezegd dat ik ze zou bellen omdat ze anders zo lang zouden moeten wachten. Nadat ik Rex en Twister weer had opgehaald zocht ik naar de uitgang. Ik liep helemaal verkeerd en moest uiteindelijk toch de weg maar vragen. De man waaraan ik het vroeg keek me gelijk aan alsof ik dom was. Ja hallo ik kan er ook niks aan doen. Ik kom hier net voor het eerst. De vorige keer was ik naar een ander vliegveld geweest. Rex en Twister waren trouwens ook weer heel blij om mij te zien, maar ik mocht ze nog niet uit de reismandjes halen. Toen ik buiten kwam zag ik Claire en John al staan wachten bij hun auto. Claire zag me en begon vrolijk te zwaaien. Ik zwaaide terug en zodra ik er was kwam Claire op me af lopen en gaf me 3 kussen op mijn wangen en een dikke knuffel. Na Claire was ook John aan de beurt. Ook hij begroette me met 3 kussen en een knuffel. Ik zag ze als mijn ouders, hoe goed ze voor mij gezorgd hebben in mijn stageperiode en hoe goed ze nou voor me zorgen. Echt zo lief! Nadat we alle koffers in de kofferbak hadden gezet en Rex en Twister op de achterbank bij mij stonden reden we naar mijn nieuwe huisje. Ik had het geld al overgemaakt. Het enige wat nu nog moest gebeuren was een handtekening neerzetten en dan was het helemaal van mij. Daarna al mijn spullen uitpakken en morgen mijn eerste dag werken. Ik hoop wel dat ik een beetje leuke collega’s heb. Ik was zo diep in gedachte verzonken dat ik niet door had dat Claire tegen me aan het praten was. ‘Oh I’m so sorry, I wasn’t listening. What did you say?’ ‘If you already were missing Holland?’ ‘Oh no, I’ll miss that. I’m only going to miss my friends I think. No way that I’m going to miss my parents. They didn’t even cared about the fact that I was leaving to another country. Every single parent would stay home from their jobs to say goodbye and they didn’t. They didn’t even said goodbye.’ ‘I’m so sorry to hear that. You must feel sad about it.’ ‘No not anymore I did for too long. But now I’m done with that. I’m going to make a new start. With new people. You two are even nicer to me then my own parents. How weird is that?’ ‘That’s kind a weird yes. Well welcome to your new home.’ John parkeerde de auto naast de stoep en ik keek door het raam heen. Mijn mond zakte open van verbazing. In het echt ziet het huisje er veel mooier uit. ‘Wait till you see the inside. The pictures you’ve send us were a little bit old. She made the inside much more modern.’ Claire was bijna nog enthousiaster over dat ik het huis ging zien van de binnenkant dan ik zelf.
Reageer (3)
Leuk !
1 decennium geledenhahaha leuk
1 decennium geledensnel verder! X
leeeuuk
1 decennium geleden