Woensdag 02

Woensdag


Jacob en Renesmee waren vertrokken naar de stad om spuitbussen te kopen. Ik stond op toen Jasper mijn koning omgooide.
“Edward, ga je mee naar de winkel?” vroeg ik aan mijn echtgenoot. We moesten nog even de dingen halen die ik gisteren niet mee had.
“Oké, ik kom’” antwoordde mijn persoonlijk wonder. We liepen samen naar de garage en vertrokken naar de stad.

“Alice?” riep ik toen we thuis kwamen, “kom je even helpen met de boodschappen, ze zijn immers voor jou.” Alice kwam van de trap gelopen. Ze zat volledig onder de verf, maar op een bepaalde mannier zag ze er nog steeds ongelooflijk knap uit.
“Zet de slingers en de andere dingen maar naast de kerstboom, ik hang ze straks wel op,” zei ze tegen Edward die met zijn handen vol stond, “ik ben nu terug naar boven, het is daar veel te leuk. En zonder mijn hulp komt er niks goeds van.” En weg was ze.
Ik zuchtte en Edward zette de zakken neer waar Alice ze gevraagd had. Buiten af en toe wat geluidjes uit Nessies kamer was het stil in huis. Edward en ik besloten dat we maar beter konden gaan jagen, morgen kwamen Charlie en Billy op bezoek. Esmé had ze uitgenodigd om met de hele familie kerst te vieren.
Toen we enkele uren later thuiskwamen was het nog steeds verdacht stil in huis. Die enige die er was, was Esmé die in de keuken stond.
“Esmé, waar is iedereen?” vroeg ik verbaasd.
“Euh, ik denk dat Nessie, Jake, Alice en Jasper nog steeds aan het schilderen zijn”, antwoordde Esmé zonder op te kijken van het kookboek waar ze in was aan het lezen, “Carlisle is nog in het ziekenhuis en Emmett en Rose zijn samen weg.”
“Dankje Esmé, wij gaan even kijken wat ze daar uitspoken.” Toen we in de woonkamer kwamen hoorden we zacht gezang. …I kissed a girl, and liked it. The taste of her cherry chapstick. I kissed a girl, just to try it and I hope my boyfriend don’t mind…. Duidelijk Alice en Nessie die de nieuwe single van een of andere poster of band aan het zingen waren. We liepen hand in hand naar boven. Edward deed de deur open en ik snakte naar adem. Wàt hadden ze met Nessie en haar kamer gedaan?! Nessie zat helemaal onder de groene verf –net als Jasper trouwens– en was geblinddoekt. De kamer zag er beter uit. Ze hadden de muren felgroen geverfd en op de grootste muur hadden ze een levensgrote tekening gespoten. Ik stapte dichterbij en zag toen pas wat ze geschilderd hadden. Op de muur stond een grote bruine wolf afgebeeld. Op zijn rug zat een meisje. Het meisje glimlachte en de wolf had een rode roos in zijn bek. Het was mooi. Meer zelfs, het was prachtig.
“Het is… prachtig,” stammelde ik terwijl Edward me tegen zich aan trok.
“Ja hé, ik heb talent, ook al zeg ik het zelf! Ik en Jacob hebben het gemaakt,” gilde Alice opgewonden. Ze was precies blij dat ik het mooi vond. Dat Alice er aan had meegewerkt was duidelijk. Het meisje had een fleurig kleedje aan –met bloemen die tot in de kleinste details waren uitgewerkt– dat perfect bij haar sandalen paste. Haar haren waren gevlochten en haar diepbruine ogen keken liefdevol naar de enorm wolf onder haar.
“Waarom is Nessie geblinddoekt?” vroeg ik een beetje boos.
“Omdat het dan een verrassing is voor haar,” Alice klapte in haar handen. Ik wist hoeveel zij van verrassingen hield. “Het is haar kerstcadeau, dus mag ze het pas morgen zien. Het is trouwens nog niet helemaal klaar.”
Ik zuchtte, “was het niet de bedoeling dat ze zelf ook iets ging doen?”
“Ja, ze heeft samen met Jasper de kamer groen geschilderd.”
“Met een blìnddoek aan?!” riep ik verbaasd uit. Edward lachte zachtjes, Alice of iemand anders dacht waarschijnlijk aan Nessie die stond te verven met een blinddoek.
“Alice, ik en Nessie kunnen ons al beter gaan wassen, we zijn klaar,” zei Jasper terwijl hij Renesmee naar buiten begeleide. Jasper verdween naar de ene badkamer en Renesmee naar de andere.
“Mama! Kom eens!” riep Renesmee nadat ze al meer dan 10 minuten onder de douche stond. Edward en ik zaten al terug beneden in de zetel. Jake was naar huis, verse kleren halen en de verf uit zijn haren wassen. Alice was bij Jasper in de badkamer gekropen en we hoorden hen af en toe giechelen. Ik stond recht en liep naar boven. Nessie stond in de douche met haar hoofd vol shampoo.
“Aaargh, ik zie niet of, en waar er nog verf in mij haar hangt,” bracht ze uit.
“Ik zal even kijken.”