Hoodstuk 3

Hope pov:

Samen met Celine en Frankie liep ik naar de kluisjes, Hunter stond geleund tegen de kluisjes, ‘Joan’ zei hij droog, Hunter noemt me vanaf de eerste schooldag al Joan, net als iedereen op school trouwens, alleen de leraren en Jury en zijn groepje noemen me gewoon Hope of Jonas.
Als zijn ik en Hunter vrienden, we hebben best vaak ruzie.
‘Zo dus je hebt meerdere mensen ontmoet’ zegt Hunter tegen Celine, waardoor zij lacht.
Opeens voel ik dat Frankie aan mn broek loopt te trekken, blijkbaar wil hij naar zijn kluisje toe.
‘wat heb jij zo, Celine?’ vraag ik snel, ‘Geschiedenis’ zegt ze ‘oke gezellig’ zeg ik terwijl Frankie me hier vandaan trekt.
Op het moment dat we bij zijn kluis aankomen, staat hij bedekt door Bill en zijn groepje, ‘oke, mag hij er even bij?’ vraag ik droog aan Bill, en Bill stapt naar links, bij het kluisje vandaan ‘bedankt’ zegt Frankie droog.
Blijkbaar vind Tom, Bill tweelingbroer het grappig, want hij lacht erom, ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan, en als Frankie terug komt, breng ik hem naar zijn eerste les, Wiskunde.
Als ik dat gedaan heb ga ik snel, voordat de bel gaat, naar het geschiedenis lokaal.
Ik ga snel aan een tafeltje alleen zitten, zoals altijd.
Als ik me omdraai, zie ik dat Melanie achter me zit 'Hey' zeg ik droog waardoor we beide in de lach schieten, het tafeltje naast haar is dus ook leeg want ze zit eigelijk naast Hunter, maar nu zitten we allemaal verkeerd.
Als de leraar, meneer Groentje, wil beginnen met de les, komen Bill en Tom nog snel binnen en zonder iets te zeggen gaat Tom naast Mel zitten en Bill naast mij.